| « Poprzednie hasło: 1. PONIK | Następne hasło: PONIKAĆ » |
2. [PONIK sb m
o jasne.
Fleksja
| sg | pl | |
|---|---|---|
| A | poniki | |
| I | poniki(e)m |
sg I poniki(e)m. ◊ pl A poniki.
Sł stp, Cn brak, Linde także XVIII w.
Znaczenia
Rodzaj sieci służącej do łowienia ptaków, sidła; laqueus Vulg:
W porównaniu: ále iáko rybe [!] łowią wędą/ álbo ptáki ponikiem/ ták śmierć tzłowieká tzáſu ktorego ſie nieſpodział nádchodzi. LGranWarszZwierc 33.
Zwrot: »łowić [co] ponikiem«: LGranWarszZwierc 33 cf W porównaniu.
Przen:
Wyrażenie: »zastawiający poniki [na co]« : Bo ſie náleźli miedzy ludem moim niezbożnicy/ dybiący iáko ptaſznicy/ záſtáwiáiący poniki y śidłá na poimánié ludźi [laqueos ponentes, et pedicas ad capiendos viros]. WujBib Ier 5/26 (Linde).
Szereg: »poniki i sidła«: WujBib Ier 5/26 (Linde) cf Wyrażenie.
Synonimy: pomek, pomyk, powłok, siatka, sidło, sieć, tajnik.]
MN