« Poprzednie hasło: ROZTOPION | Następne hasło: ROZTOPNIAŁY » |
ROZTOPIONY (6) part praet pass pf
roztopiony (4), roztopion (2).
roſ- (5), roz- (1).
Pierwsze oraz drugie o jasne; -ón; -ony z tekstów nieoznaczających ó lub oznaczających niekonsekwentnie.
sg | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
m | N | roztopión | f | N | n | N | roztopion(e) | |
A | roztopiony | A | roztopioną | A | ||||
I | I | roztopioną | I |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | roztopiony |
G | roztopionych |
sg m N (praed) roztopión (1). ◊ A roztopiony (1). ◊ f A roztopioną (1). ◊ I roztopioną (1). ◊ n N roztopion(e) (1). ◊ pl N subst m (praed) roztopiony (1) RejPos. ◊ [G roztopionych.]
Sł stp s.v. roztopić, Cn notuje, Linde w objaśnieniu s.v. roztopniałość.
W porównaniu: PIſm choć potrzebnych [...] gorącym ogniem ludzkiey przećiwnośći/ śiłá być pożartych ábo ná xtałt woſku roſtopionych/ z doświádcżenia wiedząc: myśliłem o tym/ iákobym ten ſwoy ſzkrypt ná świátło puſzcżáiąc/ od tákiego ogniá obwárowáć był miał. BronApokr A2.]
Synonimy: rozcieczony, rozciekły.
Cf ROZTOPIĆ
ALKa