[zaloguj się]
[pdf]

ROZTRĄCENIE (3) sb n

o prawdopodobnie jasne (tak w roz-); teksty nie oznaczają é lub oznaczają niekonsekwentnie; końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
N roztrącenié
G roztrąceni(a)
D roztrąceniu
A roztrąceni(e)

sg N roztrącenié (2). ◊ [G roztrąceni(a). ◊ D roztrąceniu.] ◊ A roztrąceni(e) (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Rzeczownik od „roztrącić” i „roztrącić się”: rozbicie, zranienie (się) od uderzenia, uraz (3): Roſtrącenié/ ſzukay Vraz. SienLek S[ss]4v, T[tt]2; [A drvgy yąwſy zawloſy pchal nogą Iezvſza, azſye toczyl zewſchodv roſtraczayącz glowę ſwą y oblycze, y byla krew na onych ſlopyenyach bo krew plynela od roſtrączenya zvſt yego blogoſlawyonych y znoſza RozmyślDomin 67; y wywlecżones z ſieni od annaſza omdlały od onego roſtrączenia Pozdraw B6v; Wino Száłwiowe przećiw bolowi Bokow/ Nerek y męcherzá/ lecży krwią plwánie/ káſzel/ vrwánie/ roſtrącenie/ y zatrzymánie pław. SienHerb 623a, 623b, C#a].

[roztrącenie czego: bowiem każda rana z oſobna z nowu boleſć vcżuła od roſtrączenia ciała zbolałego. Pozdraw E2.

Szereg: »utrącenie albo roztrącenie«: Vtrącenie álbo roſtrącenie iák lecżyć SienHerb C#3a.]
Przen (1): á źdrzeiemy iáko iábłká ſłodkie ná drzewie/ [...] y niewiemy kiedy ſie vrwawſzy roſtrąćić mamy/ á wzdy to v nas ná máłey piecży. Abowiem ieſzcżeby ſie nam łácniey ná tho vrwánie y ná to roſtrącenie rozmyſlić/ bo iuż wiemy iż to pewna y powinna rzecż. RejZwierc 115.

Synonim: uraz.

Cf ROZTRĄCIĆ, ROZTRĄCIĆ SIĘ

ALKa