« Poprzednie hasło: ROZTRĄCIĆ | Następne hasło: ROZTRĄCONY » |
ROZTRĄCIĆ SIĘ (4) vb pf
Zawsze sie.
roſ- (3), roz- (1).
o jasne.
Fleksja
inf | roztrącić się |
---|
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
2 | m | roztrąciłeś się |
3 | m | roztrącił się |
inf roztrącić się (1). ◊ fut 3 sg roztrąci się (1). ◊ 3 pl roztrącą się (1). ◊ praet 2 sg m roztrąciłeś się (1). ◊ [3 sg m roztrącił się.]
Sł stp s.v. roztrącić, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Rozbić się, rozpaść się, pogruchotać się (4): Otho obłoki od wſchodu ſlońcá/ y od pułnocy/ áż do południá/ y oblicże ich groźne bárzo/ pełne gniewu y burze/ y roſtrącą ſie ſpołu [collident se invicem]/ á ſtrącą gwiazdę mnogą ná źiemię Leop 4.Esdr 15/34.
Przen (1): á źdrzeiemy iáko iábłká ſłodkie ná drzewie/ áno iedny głodzą oſy/ drugie czyrẃ gryzie/ trzecie ſie też vrwawſzy roſpádnie. Tákże też [...] niewiemy kiedy ſie vrwawſzy roſtrąćić mamy RejZwierc 115.
a. Zranić się, doznać urazu od uderzenia (2): Téż y wewnątrz kreẃſye zśiáda iáko y w śiniáłym mieſtcu ná wirzchu/ gdy ſye kto roſtrąći/ vráźi/ álbo zbit będźie/ co poſpolićie náſzy polacy vrázem zową. SienLek 148v; [a thedy przybyezawſi yeden mayącz zyelazną rękawyczę vderzyl pana Iezuſza myędzy oczy az padl nawznak daleko y roſtrączyl ſzye RozmyślDomin 42; drudzy z domów wierzchów, które tam [w Egipcie] barzo wysokie, to skaczą w wodę; dziw, że się nie roztrącą RadzPodróż 158 ].
roztrącić się od czego (1): y zepchnęli ćię z onégo wſchodu/ áżeś padł ná źiemię/ y roztrąćiłeś ſie niewinny báránku Pánie Iezu Kryſte/ od onégo ſrogiégo vpádnienia ná źiemię. SiebRozmyśl C.
Synonimy: potłuc się, potrzaskać się, rozbić się.
Formacje współrdzenne cf TRĄCIĆ.
ALKa