[zaloguj się]
[pdf]

POPRAWKA (2) sb f

o oraz końcowe a jasne; pierwsze a pochylone.

Fleksja
sg
N popråwka
A popråwkę

sg N popråwka (1). ◊ A popråwkę (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. poprawa.

Zmiana na lepsze, poprawienie tego, co się źle zrobiło (2): A ták lepiéy go [robotnika] doźrzéć/ póko robi/ niźli go maſz wyćięgáć ná poprawkę Strum Fv.
a. O tekście (1): tedy ſie mnie tá poprawká [w słowie bożym] choć dobrym vmyſłem y od ludzi bogoboynych vcżynioná niedokońcá podoba CzechRozm 138.

Synonimy: naprawa, polepszenie.

DDJ