[zaloguj się]
[pdf]

POPYTAĆ (1) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
imperativus
sg
2 popytåj

[fut 1 sg popytåm.] ◊ imp 2 sg popytåj.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Dowiedzieć się czegoś, zadając wiele pytań, rozpytać się; perquirere Vulg:

[popytać u kogo: Mąż rzekł: poydę popytam v ſąſiádow [...] Y ſzedł do ſąſiádow pytáiąc ieſliby przeſzłey nocy był grad HistPonc E4v.]

Ze zdaniem dopełnieniowym: Oznáymuięć też ſynu miły/ żem dał dżieſięć [!] grzywien ſrebrá/ [...] Gábelowi w Ráges Mediyſkiem mieſćie/ [...] A przeto popytay iákobj do niego mogł przyść Leop Tob 4/22.

Synonim: dowiedzieć się.

Formacje współrdzenne cf PYTAĆ.

MN