[zaloguj się]
[pdf]

PORAZIĆ SIĘ (5) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Fleksja
praet
pl
3 m pers porazili sie
subst poraziły sie

fut 3 pl porażą sie (2). ◊ praet 3 pl m pers porazili sie (2). subst poraziły sie (1).

1. Zadać sobie wzajemnie klęskę (1): Ninus [...] napirwey walcżyć wymyſlił y pocżął/ gdy zwádził Tánáo Tátárſkiego krolá z Wexorem krolem Egipſkim: á gdy ſie obá poráźili/ Ninus ich dokonał á páńſtwá pobrał. BielKron 10.
2. Pozabijać się nawzajem; zawsze we frazie »sami się porażą« (3): woyſko Mádiáńſkie było ták vſtráſzone/ iż ieden drugiego bijąc/ ſámi ſie poráźili. RejPos 15; ony woyſká zwádziwſzy ſie/ ſámy ſie poráźiły RejPos 46.
Przen (1):
Szereg: »porazić się i pobić« (1): A iż ieſth ſtárt on [...] cżárt [...] iáko w dzień poraſzki Mádiáńſkiej/ gdzie ſie też ći ſprzećiwnicy náſzy ſámi porażą y pobiją/ gdy będziemy mocno wierzyć temu zyáwieniu á narodzeniu Páná ſwego. RejPos 17.
3. Zginąć, umrzeć (1): A ták to ieſt nagorſze ná nie [na Niemców] gdy im záſkocży drogi ze wſzech ſtron á nie dopuśći do nich żywnośći/ ſámi ſie ták porażą/ bo Lud niecierpliwy/ nie przywykli głodu/ źimnu/ wnet fie imą mrzeć z nędze BielSpr 65v.

Synonimy: 2. pobić się, pomordować się, potłuc się, potrzeć się.

Formacje współrdzenne cf RAZIĆ.

DDJ