Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: 2. PORTUGAŁ

Następne hasło: PORTULAN »

PORTULAKA (2) sb f

Fleksja

N sg portulaka (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVIII w.

Znaczenia

bot. Portulaca oleracea L., portulaka pospolita; roślina roczna z rodziny portulakowatych (Portulacaceae), używana zarówno jako warzywo jak i w lecznictwie ludowym (2)

bot. Portulaca oleracea L., portulaka pospolita; roślina roczna z rodziny portulakowatych (Portulacaceae), używana zarówno jako warzywo jak i w lecznictwie ludowym [portulaca – kurza noga. Mymer¹; – kurza noga, tłuste ziele. Calep; portula – ziele, z którego też sałatę czynią, kurza noga albo szczir. Mącz 314a; kurza noga, tłustosz – portulaca Cn] (2): Cżemu portulaca, to ieſt kurza noga zdrowa ieſt na zęby. GlabGad I4; ná iedney grubce/ Piołyn/ Wilcze łyko/ Portuláká/ Bielón/ Ogórek/ Lákrycya: iedno gorzkie/ drugié ſłodkié Oczko 4.

Synonimy: »kurza noga«, szczyr, »tłuste ziele«.