[zaloguj się]
[pdf]

POSIEC SIĘ (5) vb pf

Fleksja

3 pl m pers praet posiekli się (5).

Sł stp brak, Cn s.v. poranić się, Linde brak.

1. Poranić się wzajemnie bronią sieczną (o wielu) (1): Ad manus tandem ventum est, Ná oſtátek ku mieczóm prziſzli/ Pośiekli ſie. Pobili ſie. Mącz 209a.
2. Pozabijać się wzajemnie bronią sieczną (o wielu) (4):

posiec się o co (1): Otoż yákyey tu zelżywosci doſtał Alexánder/ może tho káżdi obácżyć/ iż mu fiſzkę też iednę wnos zadano/ yáko komu podleyſſemu/ o co máło ſie nye poſiekli. GliczKsiąż C.

posiec się z kim (1): Zá thego tho Albrechtá Niemcy z Węgry poſiekli ſke [!] w Budzyniu BielKron 303v.

Zwroty: »posiec się sami miedzy sobą« (1): pewnie ći tám Krołowie [!] boiowáli przećiw ſobie/ y poſiekli ſie ſámi miedzy ſobą ieden drugiego [et caesi sunt mutuo] Leop 4.Reg 3/23.

»do upadu się posiec« (1): wźiąwſzy broń w ręce bili ſię ſpołnie/ áż ſię do vpadu poſiekli/ y od ſwych ran polegli StryjKron 607.

Synonimy: 1. pobić się; 2. pobić się, pozabijać się, zabić się.

Formacje współrdzenne cf SIEC.

MN