[zaloguj się]
[pdf]

POSŁABIEĆ (2) vb pf

o prawdopodobnie jasne (tak w po-); a jasne.

Fleksja
praet
sg pl
2 m -ś posłabiåł m pers
3 m m pers posłabieli
conditionalis
sg
3 m by posłabiåł

praet 2 sg m -ś posłabiåł (1). ◊ [3 pl m pers posłabieli.] ◊ con 3 sg m by posłabiåł (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

Stracić siły, stać się słabszym (2): Ieſliby iáko pirwſzy vff poſłábiał/ wnet ich drudzy rátuią. BielSpr 54v.
[Szereg: »posłabieć i poomdlewać«: Ale duch wſzechmocnego Bogá/ wielką widomość vcżynił vkaźania [!] ſwego/ ták że wſſyſtcy ktorzy ſmieli być mu w they rzecży poſluſſni/ á powolni/ poráżeni mocą Bożą/ polękáli ſie/ poſlábieli y poomdlewáli [in dissolutionem et formidinem converterentur]. Leop 2.Mach 3/24 (Linde).]
Przen [w czym] (1): Abowiem ieſliś w cnotách ſwych dawnych poſłábiał, [...] Cięſzki fráſunek zádaſz wſzyſtkim przyiaciołom CiekPotr 6.
[Zwrot: »w wierze posłabieć«: że po ſmierći Paná Kryſtuſowey mężowie w wierze poſłábieli AgrWirzb E3v.]

Synonimy: omdleć, zemdleć.

Formacje współrdzenne cf SŁABIEĆ.

Cf POSŁABIONY

KO