POSŁABIONY (1) part praet pass pf
Fleksja
N pl subst posłabi(o)n(e).
Sł stp, Cn, Linde brak.
Któremu odebrano moc prawną; przen: Przyrodzone przywileie [!] [nadane przez Boga] poſlubione [lege: posłabione]. SkarŻyw 262 marg.
Cf POSŁABIĆ, POSŁABIEĆ
KO