[zaloguj się]
[pdf]

ROZWESELENIE (7) sb n

Teksty nie oznaczają é oraz ó lub oznaczają é niekonsekwentnie; o oraz pierwsze i drugie e prawdopodobnie jasne (tak w rozweselać); końcowe e pochylone.

Fleksja
sg
N rozweselenié
A rozweseleni(e)
I rozweselenim

sg N rozweselenié (3); -é (1), -(e) (2). ◊ A rozweseleni(e) (3). ◊ I rozweselenim (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. rozweselić.

Rzeczownik od „rozweselić się”: radość; pogoda ducha; laetitia Vulg; recreatio, refectio, refocillatio Calep (7): Bo zyąwſzy s ſiebie żałobne á wdowſkie odzyenie/ Oblokłá ſzáty koſztowne ná rozweſelenie LubPs hh3v; Recreatio, Refectio et Refocillatio – Rozweſſelenię, ochłodzenię. Calep 900a.
[Szereg: »rekreacyja i rozweselenie«: proſzę przełożonego domu tego/ áby mię nigdy ná recreátią y rozweſelenie iákie do miaſt y miedzy ludźie nie wypuſzcżał DesidWilkow 1589 63.
a. Jako przeżycie religijne; po śmierci: zbawienie wieczne (5): A wykupieni od Páná/ náwrocą ſie y prziydą ná gorę Syon z chwałą: á rozweſelenie wiekuiſthe ná głowie ich Leop Is 35/10.

rozweselenie z czego (1): LatHar 424 cf W przeciwstawieniu.

W przeciwstawieniu: »wzgardzenie ... rozweselenie« (1): rácż nam dáć ſwieckiey ſzcżęśliwośći wzgárdzenie/ a z niebieſkiey poćiechy vſtáwicżne rozweſelenie. LatHar 424.

Zwrot: »mieć rozweselenie« = weselić się (1): Kápłany iego oblokę w wdzyęcżne á miłe zbáwienie/ A ſwięći iego w duſzy ſwey będą mieć rozweſelenie. LubPs dd2v.
Szereg: »rozradowanie i rozweselenie« (1): Y ſtháło mi ſie ſlowo twoie rozrádowánim y rozweſelenim [in gaudium et in laetitiam cordis mei] ſercá moiego Leop Ier 15/16.
W przen (2):
Wyrażenia: »rozweselenie ducha« (1): Iż to rozweſelenie duchá moiego/ y wſzytká nádzyeiá moiá ni w kim nie ieſt/ iedno w Pánu á zbáwicielu moim. RejPos 303v.

»rozweselenie serca« (1): Leop Ier 15/16 cf Szereg.

Synonimy: pocieszenie, radowanie, rozradowanie, ucieszenie, uradowanie, uweselenie.

Cf ROZWESELIĆ SIĘ

RS, ALKa