« Poprzednie hasło: ROZWESELIĆ | Następne hasło: ROZWESELONY » |
ROZWESELIĆ SIĘ (64) vb pf
sie (39), się (25).
o oraz oba e prawdopodobnie jasne (tak w rozweselać).
inf | rozweselić się |
---|
praet | ||||
---|---|---|---|---|
sg | pl | |||
3 | m | rozweselił się | m pers | rozweselili się |
n | rozweseliło się | subst |
plusq | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | był się rozweselił |
imperativus | |||||
---|---|---|---|---|---|
sg | pl | ||||
1 | niech się rozweselę | ||||
2 | rozwesel się | rozweselcie się | |||
3 | niechåj, niechże się rozweseli | niech, niechåj, niechåć się rozweselą |
inf rozweselić się (4). ◊ fut 1 sg rozweselę się (7). ◊ 2 sg rozweselisz się (2). ◊ 3 sg rozweseli się (11). ◊ 1 pl rozwesel(e)m się (1) Leop, rozwesel(e)my się (1) BibRadz, rozweselim się (1) BudBib. ◊ 2 pl rozweselicie się (1). ◊ 3 pl rozweselą się (8). ◊ praet 3 sg m rozweselił się (8). n rozweseliło się (6). ◊ 3 pl m pers rozweselili się (1). ◊ plusq 3 sg m był się rozweselił (1). ◊ imp 1 sg niech się rozweselę (1). ◊ 2 sg rozwesel się (2) [w tym: rozwesel się wszytek świat (1), wszytka ziemia (1) może 3 sg]. ◊ 3 sg niechåj, niechże się rozweseli (2). ◊ 2 pl rozweselcie się (2). ◊ 3 pl niech, niechåj, niechåć się rozweselą (5).
Sł stp: rozwiesielić się, Cn notuje, Linde XVII w. (z Cn) s.v. rozweselić.
- Ucieszyć się, uradować się
(64)
- W przen (1)
- a. Jako przeżycie religijne (47)
- b. O Bogu (8)
rozweselić się z czego (2): BibRadz Iob 20/18; Iáko y Bog Ociec Abráámowi obiecał/ iż ſie miał zyáwić z narodu iego. Iáko ſie Abráám s tego był rozweſelił RejPos 86.
rozweselić się czym (2): Przydz/ będziem vżywáć miłośći aż do záránia/ rozweſelim ſię miłośćią. BudBib Prov 7/18. Cf Zwrot.
rozweselić się w kim (1): rozráduiemy y rozweſelem ſie w thobie/ pámiętáiąc ná pierſi twoie nád wino Leop Cant 1/3.
W przeciwstawieniu: »rozweselić się ... frasować się« (1): Záprawdę wam powiedam/ iż gdy ſie ſwiát nawięcey rozweſeli/ á będą ſie rádowáć/ tedy wy fráſowáć ſie nawięcey muśicie/ ále ten ſmętek obroći ſie wam w tákie weſele/ iż go od was żaden nigdy odiąć nie będzie mogł. RejPos 126v.
rozweselić się z czego (1): Bo ten dzyeń ktoryś ſpráwił mocą Boſtwá ſwego/ Słuſſnye ſye rozweſelić mamy wſſyſcy s thego. LubPs aa3v.
rozweselić się w kim, w czym (14): Rozweſelcyeſz ſie yuż wſſyſcy w łáſce Páná tego/ Ktorzyſcye ſą ſpráwyedliwi á ſercá práwego LubPs H4, I, hh6; á ty rozráduieſz ſię w Pánie/ y w ſwięthym Izráelu rozweſeliſz ſie. Leop Is 41/16; Ale duſzá moiá á niechay ſię rozráduie w Pánu/ á niechay ſię rozweſeli w wybáwieniu iego. BibRadz Ps 34/9, Ps 39/17, Is 65/18; BudBib Ps 149/5. Cf »rozweselić się w Panu (Bodze)«, »rozweselić się w radości«.
»rozweselić się radością, w radości« = exsultatione exsultare Vulg [szyk zmienny] (1:1): ROzweſel ſie wſzythek ſwiát Pánu w ſwey rádośći/ A day chwałę imieniu iego wielmożnośći LubPs P3; Kápłany iego oblokę w zbáwienie: á ſwięći iego rádośćią ſie rozweſelą. Leop Ps 131/16.
»rozweselić się wdzięcznie« (1): W tym ſie záwżdy rozweſeli ſerce náſſe wdzyęcżnye/ Gdy w imyenyu yego ſwyęthym vfamy ſpołecżnye LubPs I.
»rozweselić się jako winem« (1): Y będzie Efraim iáko mocarz/ á rozweſeli ſię ſerce iych iáko winem [laetabitur cor eorum sicut bibentis vinum] BudBib Zach 10/7.
»rozweseli się serce« = laetabitur cor Vulg, PolAnt (7): Rácżże ſam być łáſkáwym tu obrońcą moim. Wyelce ſie rozweſeli nędzne ſerce moye LubPs D, I, hh2; A przetoſz rozweſeliło ſie ſerce moie/ y rozrádował ſie ięzyk moy Leop Act 2/26; BibRadz 1.Reg 2/1; BudBib Zach 10/7; WujNT Act 2/26.
»rozweselić się w radości« (1): A ſłuſznie ſie rozweſelić iuż ma zyemiá w rádośći LubPs V5v.
rozweselić się w kim [= z kogo] (2): Y rozráduię ſie w Ieruzálem/ y rozweſelę ſie w ludu moim Leop Is 65/19; BibRadz Is 65/19.
Synonimy: pocieszyć się, rozkochać się, rozradować się, ucieszyć się, uradować się.
Formacje współrdzenne cf WESELIĆ.
RS, ALKa