[zaloguj się]
[pdf]

POSUŁ (3) sb m

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
sg pl
N posuł posuły
G posuł(o)w
D posuł(o)m
A posuły
I posułami

[sg N posuł.] ◊ pl N posuły (1). ◊ [G posuł(o)w. ◊ D posuł(o)m.] ◊ A posuły (1). ◊ I posułami (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde także XVII – XIX w.

Podarek dawany możnym dla zjednania ich przychylności, łapówka (3): A poſuły im [chytrym ludziom] lecą od káżdego kráiu RejWiz 77v; Iákoż to zá tym idźie/ iż więc ten rad łupi Rzecżpoſpolitą/ kto ią zá poſuły kupi. KlonWor 16; [LaurLament C3].

W połączeniach szeregowych (1): RejZwierc 40v; [Iáko gdy ludźie wielcy á bogáći/ ktorzy ſobie chcą poſpolitego cżłowieká zwyćiężyć á miłość ich ziednáć/ ći więc wiele rozdawáią między ludźie/ á wiele obiecuią/ álbo ſię też więc náoſtátek poſułámi/ vpominkámi álbo naymem vwodzą. CiceroKosz 1593 95].

[Zwrot: »posuły brać«: Tam [w Hadesie] źli a osądzeni cierpią wieczną mękę. Tam oni, co ojczyznę na font miłą mierzą, Tam sędziowie łakomi, co posuły bierzą. StryjPocząt 387; CiceroKosz 1593 134.
Szeregi: »dar(y) (a. podarki) a (i, albo) posuł(y)«: BudBib I 333a marg (Linde); By to był Bog dáć racżył/ żeby mię było ſzcżęśćie do tych cżáſow chowáło/ álbo iżbym ſię był ná on cżás vrodźił/ gdyby Rzymiánie dáry á poſuły bráć pocżęli/ nie dopuśćiłbych im był dłużey pánowáć. CiceroKosz 1593 134; perſwadował to w Senaćie/ áby on Artikuł práwá z ſtrony podárkow y poſułow [...] był [...] potwierdzony CiceroBBud 5.

»upominki a posuły«: Tákieby karánye záſlużyli wflytcy/ ktorzy dziś przy páńſkich dworzech/ iákoby ná dwu drzewu zá raz ſyedząc/ zwykli od obudwu ſtron pyenyądze bráć/ á ná obietnicách wielkich/ vbogi lud trzymáiąc/ vpominkom á poſułom zábiegáć. LorichKosz 52v (Linde).]

Synonimy: dar, podarek, posyłek, upominek.

KO