« Poprzednie hasło: [DAPORTOWY] | Następne hasło: [DARCA] » |
DAR (1960) sb m
dår (w tym 8 r. błędne znakowanie), dar- (w tym 46 r. błędne znakowanie).
sg | pl | |
---|---|---|
N | dår | dary |
G | daru | darów |
D | daru | daróm |
A | dår | dary |
I | darem | dary, darami, darmi |
L | darze, daru | darzech, darach, daroch |
sg N dår (209). ◊ G daru (149). ◊ D daru (1). ◊ A dår (238). ◊ I darem (89); -em (5) OpecŻyw, SienLek, KochPieś, PudłFr, OrzJan; -ém (1) BiałKat; -(e)m (83). ◊ L darze (4), daru (1); -e CzechRozm, GrabowSet, WujNT; -e : -u SarnStat (1 : 1). ◊ pl N dary (157). ◊ G darów (287); -ów (25) MurzNT, Mącz (3), BiałKat, KochPs (3), KochFr, KochDz, KochMRot, KochPieś, ZawJeft, GosłCast, GórnTroas, KochFrag (2), SarnStat (6), SiebRozm; -ow (6) MurzHist (3), Oczko; -ów : -ow OpecŻyw (1 : 2). ◊ D daróm (10); -óm (2) Mącz, PudłFr; -um (1) MurzHist; -(o)m (7). ◊ A dary (593). ◊ I dary (174), darami (16), darmi (9); -ami ModrzBaz, CzechEp (4), WerKaz; -mi OrzQuin (2), RejAp; -y : -ami : -mi KrowObr (1 : – : 1), BibRadz (2 : – : 1), KuczbKat (2 : – : 2), RejZwierc (12 : – : 4), SkarŻyw (13 : 1 : 1), StryjKron (1 : 6 : ‒), WujNT (1 : 2 : –), SkarKaz (7 : 1 : ‒). ◊ L darzech (17), darach (10), daroch (3); -ech HistAl, KromRozm, BielKron (4), HistRzym, RejRozpr, BudNT, ModrzBaz, ArtKanc (3); -ach KwiatKsiąż, BiałKaz, SkarJedn, SkarŻyw (3); -och LubPs, RejPos, BudBib; -(e)ch : -ach Leop (1 : 1), WujNT (3 : 3); -ach (7) Leop, SkarŻyw (3), WujNT (3); -åch (2) BiałKaz,SkarJedn; -(a)ch (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde XVI – XIX w.
dar na czym (1): tákowy [przestępca] niech zoſtánie przezeczći ná wieki/ áni onému niech będźie przyſtęp ku doſtoieńſtwóm: y żadnych dárów ná ſzáćiéch/ álbo w innych rzeczách [nullaque donaria in vestibus aut aliis rebus JanStat 621] niech nie doſtąpi. SarnStat 702.
dar w czym (1): ktory [starosta Sempronijusz] poſłał do niey drogie vpominki/ y dáry w ſzáćiech/ w klejnoćiech/ y pieniadzách(!): proſząc/ áby iego przyiáznią nie gárdziła SkarŻyw 68.
W połączeniach szeregowych (19): HistAl G3v; A tego niechcę opuſćić/ dla miłoſći/ przyiáźni/ dárow/ zyſku/ álbo iákiey inney rzeczy. GroicPorz e4, c, c2v, d2, d4v, g2v (10); pánowánie ſwoie vmocniłá pochlepſtwem/ dáry obietnicámi/ rozdawániem Bogactw KrowObr 241v; BielKron 119; iuż ino ludzi poiłá winem plugáſtwá ſwego/ to ieſt/ dármi/ obietnicámi/ dobrodzieyſtwy/ łudárſtwy rozlicżnemi RejAp 141, 41; GórnDworz Aa3, L17v; RejPos 280; Nie było w mym domu dárów/ Ani łupu/ lichwy/ czárów. KochMRot Bv.
W charakterystycznych połączeniach: bogate dary (2), dobre (11), drogie (4), godne (4), hojne, kosztowne (6), możne, nieoszacowαne (2), obfite, osobne, pańskie, płonne, poczciwe, proste (2), rozliczne, uczciwe, wdzięczne (2), wielkie (40), wyborne (3), zacne (3), złe, złote, znamienite (7); dar lada jaki, lichy, maluczki (4), mały (8), niepospolity, niewielki (2), skryty, ubogi; dary (na-, po-)brać (16), (do-, po-, przy-) nieść (nosić) (21), odzierżeć (2), opatrzyć (2), otrzymać (2), przyjąć (8), (po-, przy-)s(y)łać (34), wziąć (29); darow dostąpić.
Znam to że dar málucżki ále chęć prawdziwa StryjWjaz A2.
Złych ludzi/ złe dáry. BierEz M.»darować (za) dar(y)« [szyk zmienny] (5): BielŻyw 114; wyznawam to od ciebie prziymowáć zá wdzyęcżne/ gdyż mię ſam tymi dáry dáruieſz BielKron 124, 234v, 443; Ten máły vpominek kłádę przed twe nogi. Te wierſzyki kroćiucżkie ten ći dar dáruię CzahTr G.
»(na-, od-, po-, roz-)da(wa)ć (w, za) dar(y); dar (darmo) (na-)dany« [szyk zmienny] (83; 7): Marie też matuchnie iégo/ rozmaijte dary dali/ iako perly ij kamienije drogie OpecŻyw 24v, 24, 24v; BielŻyw 49; GlabGad L4v; BierRozm 13; Othprawywſzy tho, y dary oddawſzy podzyankveſſ Ceſarzowi yego M. LibLeg 7/32, 7/32; HistAl C3, C6, C8, E6v, F6; MurzNT Matth 7/11; KrowObr 38, 141v; RejWiz 51; Rozeſſli ſie tedy wſſyſtcy ieść y pić/ y vżywáć/ y dáwáć dáry/ onym ktorzy niemieli Leop 3.Esdr 9/55, 2.Reg 19/42, 1.Par 18/2, 21/3, 26/8, 3.Esdr 3/5 (9); RejZwierz 35, 36v; Dáry dawa krolowi Egipthſkiemu ſzukáiąc od niego łáſki. BibRadz I 458d marg, 1.Par 18/2, Prov 21/14; Thakież Opátá proſili dawſzy mu wielkie dáry áby go z kápice wolno wypuśćił. BielKron 346v, 6, 12, 17v, 55v, 250 (12); Mącz 94c, 94d [2 r.], 237c; GórnDworz P, Cc2, Ggv; tho ſukno oddał mi oćiec moy zá wielki dar HistRzym 63, 27v, 61 [2 r.], 64, 65, 67 (9); RejPos 36v; RejZwierc 94; BudBib Gen 25/6; BudNT Matth 7/11; Doſwiádſzywſzy y męſtwá doſwiádſzywſzy wiáry/ A Potym k wiecżney ſławie nádawáli dáry. PaprPan Gv, A2v, S3v; SkarŻyw 115, 457, 558; StryjKron 124, 125; KochJez A3, B3v; KochTr 20, 64; A té záśię płoćienné piękné ſzáráwáry/ Dayćie ie do Minerwy Káznodźiei w dáry. PudłFr 77; PaprUp C2; LatHar 494; WujNT Matth 7/11, 2.Cor 1/11, k. Zzzzz4; SarnStat 9.
»darem (ob-)darzyć (a. obdarzać)« [szyk zmienny] (3): Mącz 94c; Thedy krol iął ſie z corką ſwą dáry dárzyć HistRzym 7; RejZwierc 119v.
»dar ofiarować« [szyk zmienny] (2): HistJóz Dv; NIe dár iáki koſztowny/ to ieſt/ klinot drogi Ofiáruięć moy Pánie z tey ſtrapioney drogi. Ale garść pieśni nowych KmitaPsal ktv.
»darem poczcić« = prosequi donis Mącz [szyk zmienny] (2): Mącz 386a; Smierć mą/ iednym tym darem/ proſzę was pocżćicie PudłDydo B5v.
»darem (po-, wz-)gardzic; wzgardzający dary« [szyk zmienny] (7; 1): GlabGad P8v; Málego dáru/ ktoryć dawa vbogi przyiaćiel/ nigdy niegardz. March3 V6v; BielKron 258, 275; SienLekAndr a2v; SkarŻyw 437; CzechEpPOrz **v; boć rozum wrodzony Nie dopuśći pogárdźić dárem z náſzey ſtrony. ZbylPrzyg ktv.
»dary (roz-)szafować« [szyk zmienny] (2): Nie ták iáko więc drudzy ty dáry ſzáfuią/ Wydárſzy chleb nędznikom/ pſom gi rozmietuią. RejWiz 18; RejPos 205v.
»ubogacić darem« (1): Izali was vbogáći Dawid jákim dárem álbo vrzędem? BielKron 66v.
»darowny dar« (1): Honorarium munusculum, Dárowny dar. Mącz 157c.
»godzien daru« [szyk 5 : 3] (8): Godzien Ligurg wielkich dárow: Ktore iemu muſzę poſłáć BierEz G3; BielKron 134; OrzQuin X4; Ktorzy twoiey oycżyznie/ powinnie ſłużyli/ A ći ſławy y dárow/ wielkich godni byli. HistHel ktv; KlonŻal A2v; PudłFr 78; JanNKar A4; KlonKr A4.
»dar pieniężny« (1): VStáwiamy/ iż gdy która pánienká będźie dawáná zá mąż/ w poſágu albo w dárze pieniężnym [dos seu donatio in pecunia JanStat 566] niech ma dóſyc SarnStat 635.
»dar ręki« (1): lecż nie vkaze ſie obliczu Iehowy prożny. Każdy wedle doſtátku ſwego (marg) Właſnie/ wedle daru ręki ſwey. (‒) wedle błogosłáwieńſtwa Iehowy Boga ſwego/ ktore dał iemu. BudBib Deut 16/17.
»dary (a. darami) ubłagan(y), ubłagać« [szyk 3 : 1] (3 : 1): a iako ſie przed ſprawiedliwym ſędzią poſtawiſſ/ ktorému nitz nie ieſt taiemno/ ktory dary nie bywa vblágán OpecŻyw 191; Ezechiaſz chce go [Sennacheryba] vbłágác dáry. A on przedſie obległ Ieruzálem. BibRadz 2.Reg 18 arg; StryjKron 120, 120 marg.
praw. »wieczny dar« [szyk 2 : 1] (3): ComCrac 21v; Ktho ſie chce wáżyć zábić Swátopełká krolá będzie miał dar wiecżny y potomkowie iego BielKron 351v; A iesli táki Klenot iuż ieſt miedzy námi/ Cieſzmy go wiecznym dárem choć náſzymi wſiámi Prot B4.
»zmamiony, zniewolony, złomiony darami« [szyk 2 : 1] (1 : 1 : 1): RejZwierc 191v; A drudzy záś łotrowie Włoszy w Bárkách sámi/ W swoichże ich wozili zmamieni dárámi StryjKron 602; á niebyłby pierwey od iedney ſtrony nábektány/ ábo dárámi zniewolony/ ktoryby tego wyznáć nie muśiał/ iż ten áni ieſt/ áni może być Chriſtyáninem CzechEp 53.
»dobrodziejstwa abo dary« (1): Bo ieden z boiáźni/ drugi s powinnośći/ drugi też złomiony dobrodzieyſtwy ábo dáry/ záwżdy ſie vnośić muśi. RejZwierc 191v.
»dary abo karanie« (1): áni będę dbał ná łáſkę/ álbo ná nieprzyiaźn czyię/ ná dáry ábo ná karanie [neque praemium neque poenam JanStat 496] czyie SarnStat 561.
»kupno, dar, albo odstępek« (1): y thym znákiem ono kupno/ dar/ ábo odſtępek vtwirdźi y vmocni. GroicPorz 13.
»(ani) list(y), i (ani) dary; dary z listy« [szyk 5 : 3] (7; 1): BielŻyw 112; HistAl E6v, L4; poſlał Berodach Báládan ſyn Baládánow Krol Bábilońſki/ liſthy y dary [litterae et munera] do Ezechiaſſa Leop 4.Reg 20/12; BielKron 89v, 96v; áni rozmowy z nim żadney mieć chciáłá/ áni od niego przyimowáć liſtow/ áni dárow GórnDworz Aa5v, Aa5v.
»dary, (i) namowy« [szyk 2 : 1] (3): Oná ſię krzyżem świętym żegnáiąc/ dáry żadnymi y namowy/ przywieść ſię do tego nie dáłá. SkarŻyw 457, 368; CzechEp 14.
»dary i pieniądze« (3): rzetzeſz/ iż nas ſtey przyſięgi dla tego wypufztza/ iż mu każdego roku dáry y pieniądze poſyłamy? KrowObr 132, 132 [2 r.].
»nie (ani) płaca, ani (albo) dary« (3): Stároſtowie y Burgrábiowie od dánia w wiązánia nie máią zadnéy płacé, áni dárów bráć SarnStat 546, 547, 937.
»dar, (albo) poczta« [szyk 2 : 1] (3): FalZioł V 53; ná dáry albo ná poczty więcey niż ná ſpráwiedliwoſć pátrzyli GroicPorz fv; Mącz 123d.
»ani prośby ani dary« [szyk 1 : 1] (2): Potuchá wiernym/ iż áni grozámi/ áni proźbámi/ áni dáry nye odwyodą wiernych od páná ſwoyego. LubPs cc5 marg; SarnStat 122.
»dar, (datek), (a, albo, i ani) upominek« [w tym: za dar (2)] [szyk 24 : 10] (34): y proſzę aby ie W. M. raczył odemnie nieznaiomego zawdzięczny vpominek y dar przyyąc SeklKat A3; RejKup g2v; KrowObr 68; Leop Eccli 20/31; BibRadz I *3v; Potym nas vpominał on rzecżnik o dáry álbo vpominki iáko ieſt obycżay v nich/ áleſmy rzekli/ iż tego obycżáiá nie máſz v nas. BielKron 435; Niceterium Dar/ datek á upominek/ który dáyą temu który bitwę wygrał. Mącz 246c; Nuptialia dona, Dáry á vpominki które dáyą ná weſelu. Mącz 252c, 31a, 51a, 63b, 94d, 95a (15); Nuż kiedy do dárow/ do vpominkow przydzie [...] tám iuż niemáſz żadney miáry GórnDworz Bb3v, Aa; RejPos 184v, 305; Bo ſmácżneć ſą dáry/ vpominki/ y ine dobrodzieyſthwá/ ále záwżdy ma być ſmácżnieyſza cnotá á boiaźń Boża. RejZwierc 147, 40v, 87, 147; SkarŻyw 284, 68, 357, 437; CzechEp 350; SkarKaz 154b.
»dar i zapłata« [szyk 4 : 1] (5): Zywot wiecżny y dárem ieſt y zapłátą. WujJud 108v marg [idem'] Nn7v; WujNT 544 marg, Ddddddv; ſędziowie zapłáty y dárow czekáią SkarKaz )(3.
»za dar(y)« = jako dar (22): Raczże tedy T M. teraz przijąć od ſługi ſwego, tę moię praczą za dar chocia nie wielki więczey wolą niżli podarze obacżaiąć. MiechGlab *2v; KrowObr Tt3; Leop Os 10/6; BibRadz Is 18/7; Tego też cżáſzu Papież poſłał krolowi Angelſkiemu rożą złotą zá wielki dar ná známię przyiaćielſtwá BielKron 201, 441; BudBib Num 18/6; Vcżynili koniá drewniánego wielkiego w ktorem ſie iych wiele záwárło; o ktorem puśćili sławę/ żeby to zá dar Pálládźie zoſtáwili. ModrzBaz 130v marg; SkarŻyw 31, 207, 593; KołakCathOkuń A2; y zá vbogi dar y pokłon W. M. ſwemu Miłośćiwemu Pánu nioſzę y ofiáruię. KołakSzczęśl A2v; RybGęśli D3; WujNT 508; JanNKar A4; KlonKrGum Av. Cf »(na)dawać dar(y)«, »darować dary«, »dar i upominek«.
dar czego (4): A wſzythki naipierwſze dary pierworodztw wſzythkich [...] kápłanom należą BibRadz Ez 44/30, 30; Dar pierwſzych vrodzaiow przynoſić będziećie Iehowie BudBib Lev 2/12. Cf »dar obiaty«.
dar z czego (2): A ieſli zdrobiu dar iego [et si de pecoribus est oblatio eius] [...] tedy ná cáłopálenie niech przywiedzie ſámca doſkonałego. BudBib Lev 1/10, 14.
dar ku czemu (2): Kto ſwą ofiárę ſpokoyną będźie ofiárował Pánu/ niechayże przynieſie Pánu dar ku ofierze zá pokoy ſwoy. [adducet oblationem suam DOMINO de sacrificio pacificorum suorum] BibRadz Lev 7/29, Num 15/25.
dar na co (2): Y rzekł Iehowá do Moiżeſzá: [...] niech przynoſzą dáry ſwe ná obnowienie ołtarzá. [obtulit oblationem suam ad dedicationem altaris'] BudBib Num 7/11; WujNT 98.
W charakterystycznych połączeniach: godne dary, ubogie (2), wielkie (2), zacne, znamienite (3); (po-, przy-)nieść dary (19), (od-, pod-, przy-)nosić (11), przynaszać (2), przyprowadzić, słać (3).
»ofiarować, ofiarowane dary; ofiarowanie darow« [szyk zmienny] (36 : 3; 3): OpecŻyw 21, 24v; WróbŻołt 67/30; RejPs 112; MurzNT Matth 5/24; KromRozm II h3v; KromRozm III K5; I nápomina nas ku dzyękowániu/ ábychmy będąc tego wdzyęczni/ że nas Pan do niego powołáć racżył/ okázowáli mu tę wdzyęcżność/ ktora należy w ofiárowániu dárow LubPs V5; Dáry Pánie ofiárowáne poſwięć/ zá przytzyną Ianá krzćićielá KrowObr 173, 171; Leop Ex 36/6, Num 6/21, 11/11, Deut 12/6, Eccli 35/14, Matth 5/24; RejAp 8v; Kryſtowi nowo narodzonemu dáry ſwe známienite offiárowali. HistRzym 99v; RejPos 35v, 37 [3 r.], 45; KuczbKat 315; BudBib Num 7/19; CzechRozm 246v [2 r]; ModrzBaz 64v; Krolowie ziemſcy mieli ſię kłániáć, y dáry ofiárowáć Pánu Chriſtuſowi. WujNT 9 marg [idem WujNT Bbbbbb]; Obácz/ iż dáry ná vżywánie y ochędoſtwo kośćiołá y ołtarzow ofiárowáne/ bywáią poświęcone przez oddanie Bogu WujNT 98, Matth 2/11, 5/24 [23], 5/25 [24], 8/4, s. 34, Hebr 5/1, 8/3, 4, 9/9, Bbbbbb; SkarKaz 516b; SkarKazSej 672a.
»przenajdować [= przebłagać] dary (I)« (1): Nieumiém ia/ gdy w żagle Vderzą wiátry nagle/ Krzyżem pádáć/ y świętych przenáydowáć dáry KochPieś 11.
»przysięgać na dar« (2): MurzNT Matth 23/18; A ktobykolwiek przyśiągł ná ołtarz/ nic to: lecz ktoby przyśiągł ná dar [iuraverit in dono] ktory ieſt ná nim/ ten winien. WujNT Matth 23/18 [przekład tego samego tekstu MurzNT].
»dary (I), przez dar ubłagać« [szyk zmienny] (1 : 1): Dáry żaden nye vbłaga Páná Bogá ſwego LubPs N2; vbłagam oblicze iego przez dar idący przedemną [placabo faciem eius munere, quod vadit ante me] BudBib Gen 32/20.
»obiata (a. ofiara) daru« = oblatio PolAnt [szyk 2 : 1] (3): Niechay nas otzyśći prośimy Pánie Dáru ninieyſzego offiárá. KrowObr 169; Záś ieſli obiátá dáru twego ſmáżona/ (tedy) będzie biała mąká woliwie przyprawiona. BudBib Lev 2/5, 7.
»święte dary« (2): Káżdy mąſz znaſienia Aharonowego/ ktoryby był trędowáty [...] nie ma ieść świętych (darow) áſz ſię ocżyśći BudBib Lev 22/4, 3.
»dary i ofiary« [szyk 11 : 2] (13): RejKup 14; KromRozm III K5; LubPs E4; Pan Bog od nas żádnych inſzych offiar y dárow niepotrzebuie KrowObr 141v, 141v; Leop Ps 50/21; BibRadz Ose 4/8, Hebr 9/9; [Dawid] wiele dárow y rozlicznych ofiar dawał zá to ocżyſcienie ſwoie RejAp 8v; RejPos 137v; [każdy Arcykapłan] aby ofiárował dáry y krwáwe ofiáry zá grzechy. [ut offerat dona et sacrificia pro peccatis] WujNT Hebr 5/1, 8/3, 9/9.
»pokłony i dary« (2): LatHar 222; Więcey ſobie waży [Pan Bóg] [...] náſz pożytek [...]/ niżli pokłony y dáry ſobie powinne. SkarKaz 316b.
»dary a upominki« (1): Iáko oni Mędrcy ze wſchodu ſłoncá [...] ſzukáli go z dáry á vpominki RejPos 19v.
dar czego (44): PatKaz I 17v; KrowObr 157, 175v; Leop Sap 3/14, BibRadz I *7, Sap 3/14; wyſzłá przeciw iemu s fraucymerem ſwoim z bębnem y s piſzcżałkami ſpiewáiąc á dzyękuiąc Pánu Bogu zá ten dar zwycięſtwá. BielKron 51; KwiatKsiąż B3; WujJud 135v; WujJudConf 210; SkarJedn 32; Ani ná ſwym łożu lédz/ ani oczu zmrużyć/ Ani pożądnych dárow ſnu ſłodkiégo vżyć KochPs 195; SkarŻyw 124, 384; KochFr 118: ArtKanc E14, K11v; Ziednáłá wam od Páná dar ſczęśćia miłégo ZawJeft 42; Rácż dáć ſmyſłom dar świátłośći/ Przymnażay w ſercách miłośći LatHar 36, 617, 631; Dáru powsćiągliwośći nikomu Bog nie broni. WujNT 80 marg, 80, 349; SarnStat 986; Iáko to P. Bog cżyni/ktory wſzytko co ſtworzył opátruie/ y żywi/ y ná nie hoynie dáry miłośierdźia y dobroći ſwey wylewa SkarKazSej 665a. Cf »dar łaski«.
dar w czym (1): Ná koniec dniá ſzoſtego ſtworżył z ziemie/ beſtye y nieme twarzy/ y to co ſię iedno ruſza na ziemi/ y nácżynił zwierząt rozmáitych/ [...] káżdemu dar iáki w mięſie/ w mocy/ w roboćie/ w ſkorze/ w biegu/ dla cżłeká zoſtáwuiąc. SkarŻyw 259.
W charakterystycznych połączeniach: bogate dary, cne, dobrowolne, doskonałe, drogie (4), dziwne (2), hojne (10), kosztowne, łaskawe (2), nieoszacowane, niepospolite, nieprzedajne (2), nieskończone, niewysłowione (2), niezliczone, obfite (7), pewne (2), poćciwe, prawdziwe, przednie (2), rozkoszne, rozliczne (10), rozmaite (6), stateczne, szczęśliwe, szczodre, szlachetne (2), wdzięczne (10), wielkie (38), wyborne, zacne (9), znaczne (9), znamienite (naznamienitsze) (6).
»dary (I) napełniać; darow się napełniać« [szyk zmienny] (4; 1): OpecŻyw 185v, RejPosWstaw 22, 22v; O Boże/ [...] rácżże nam dáć cnotę pokory prawdźiwey/ ábyſmy [...] z miłośćiwey ręki twoiey dárow ſię twych nápełniáli. LatHar 619; O dobroći ktora dáry twemi napełniaſz wſzytko ſtworzenie: iáko ćię chwalić y miłowáć nie mam? SkarKaz 279b.
»(ob-, u-)darować (a. obdarzyć), (ob-)darowany (a. obdarzon(y)) darem« [szyk zmienny] (10 : 9): PatKaz II 28v, 77v; RejPos 67v; Iż Pan Bog ſpráwyedliwy dáruie nas wiecżnymi dáry/ to ieſt/ ſpráwiedliwością ſwą/ odpuſzcżeniem grzechow/ y żywotem wiecżnym. LubPs V2v marg; KrowObr 148; Mącz 275b; RejPos A3, 144, 171v, 263v; RejPosWiecz2 95; RejZwierc [283], 93v, 210, 254v; WujJud 209v; RejPosRozpr c3; CzechRozm 111v; Rácżże nám BOże vżycżyć/ tego z miłośći doſtąpić/ y dáry ſwemi obdárzyć/ ábyſmy tobie godnie/ poddáli ſię pokornie. ArtKanc S4v.
»dar (roz-, od-, przy-)da(wa)ć; dar (na-, po-)dan(y)« [szyk zmienny] (62; 21): BierEz L, L3, P3v; OpecŻyw 12, 96, 177 [2 r.]; PatKaz II 49v [2 r.]; KlerPow 2; KlerWes A2; SeklKat K2v, P2v, P3, P4v; KromRozm III H [2 r.], M5; KrowObr 55v, 68v, 82, 148, 148v (8); RejWiz 32; Leop Sap 3/14; BibRadz Gen 3/1, Sap 3/14, Eph 4/8; BielKron 194v, 458v; Przez Kápłaná Bog ludźiom dáry ſwé dáie. OrzQuin X4 marg, X4, N3; GórnDworz Ff; Wielkie dáry dáie nam Pan/ ktorych swiát dáć nie może. RejPos 184v marg, 205v; HistLan D2v; RejZwierc 193v; Bo Pan Bog gotow ieſt dáry ſwoie dáwáć káżdemu/ ktory cżyni co nań zależy/ á powołánia, ſwego pilnie przyſtrzega. WujJud 210, 39v; WujJudConf 251 v; MycPrz I A4v; wezmićie ſobie zá wzor Chriſtuſá/ Bo ten cżem mu więtſze Bog dáry dawał/ temſię więcey vniżał BudNT Kk3; CzechRozm 14; ModrzBaz 65v; Oczko A3v; SkarŻyw 259, 260, 262, 325 [2 r.], 384, 593; NiemObr 49, 94; Lecz ieſli mię chceſz pytáć o rymy moie/ Którym boginié dáry przydáły ſwoie/ Wiédz iżem śmierći znikłá KochFr 65; BielSjem 2; ArtKanc E14, E20, K8, K8v; ZawJeft 19, 31; KochFrag 22; LatHar 36, 484, 575, 617; WujNT 80 [2 r.], 425, 442 marg, 673, Eph 4/8, k. Yyyyy2; SkarKaz 119b, 314a; VotSzl D3; O złota cnoto/ komu dar ſwóy vſkárbiony Wręce oddaſz? GosłCast 56.
»(roz-)szafować dary (A, I)« [szyk zmienny) (12): RejJóz E2; BielKom G6v; Ieſliś ná co przełożon vżywayże miáry/ Abyś mądrze ſzáfował ony Boſkie dáry. RejWiz 50v; áby Król Polſki dobrze dármi Bożymi w Króleſtwie ſwym ſzáfował/ á oné dáry fam w ſobie wſzyſtkie zámknióné miał OrzQuin Fv; RejAp Gg; RejPos 137v, 162, 205v; RejZwierc 74, 94; O Wſzechmogący Pánie co wſzytko ſpráwuieſz/ A rożlicżnie nam grzeſznym dáry ſwe ſzáfuieſz ArtKanc K17v; LatHar 284.
»darow użyczać, użyczenie; dar użyczony« [szyk zmienny] (5 : 1; 3): Abowiem prośimy Páná Bogá iżby on ſam dárow ſwoich nam vżycżył/ álbo nas od złych przygod wyzwolił KuczbKat 365; BudNT c2v; CzechRozm A4v, 224, 224v, 249v; NiemObr 49; Phil I2; [Pan Bóg] dárow ſwych vżycza káżdemu iáko chce. WujNT 610.
»dar boży (a. boski), Boga« [w tym: z daru bożego (a. boskiego) (21)] = donum a. gratia a. munus Dei Vulg [szyk 262 : 32] (293 : 1): Ienżes rzecżon pocieſſyciél/ Darów boſkich nadarzyciél OpecŻyw 177, 13v, 49v, 175v; PatKaz I 17; PatKaz II 28v, 49v [2 r.], 77v; PatKaz III 105; RejPs 67v; SeklWyzn F, 2v, f3 [3 r.]; RejKup a6v, h3; vfanié wmiłośierdźiu bożym/ iest dar boży MurzHist O4v, B4v, O3v, Qv; MurzNT Luc 21/4; KromRozm II e2, p3; KromRozm III F3v, F5v, N2v; Kto wdzyęcżen Boſkich dárow/ na mále przeſtawa BielKom C, C6v, E, G5; GliczKsiąż A4, P7; LubPs R4, Y6v marg, cc6 marg; KrowObr 45v, 53 [2 r.], 59v, 139 [2 r.], 148 (9); Strzeżże pilnie w ſwym ſtanie s pocżćiwoſcią miáry/ Bo tho wierz mi nie zyemſkie ále Boſkie dáry. RejWiz 99, 2, 11, 50v, 56; Leop A3v, Eph 2/8; RejZwierz 20; BibRadz I *3v, *5, *5v, Ioann 4/10; OrzRozm A3v, P4v [2 r.], P4v marg; BielKron 14, 60, 79v, 80v, 123 (8); KochSat B4; KwiatKsiąż F2; Mącz 206d, 454c [2 r.]; OrzQuin Fv, F3, G3v, O4, Q; Prot Cv; GórnDworz B7v, D3v, M2v; RejPos 123; BiałKat 158v, 316, 373v; KuczbKat 80, 250; RejZwierc A5v, 34v [3 r.], 64v, 65, 69 (21); WujJud A3v, 39v, 104v, l08v, 113v (14); WujJudConf 91v, 98, 108v, 179v; BudBib Sap 8/21; MycPrz I A2; BiałKaz F2v; BudNT Act 8/19 [20]; CzechRozm 201, 209, 213 marg, 216v, 226, 263v, 268v, **5v; ModrzBaz 12, 30, 38v, 52v, 139v; SkarJedn A5v, A6v, 270, 347; Oczko 24; KochPs 89; vżyway á nie zákopyway dárow Bożych SkarŻyw 235, A4v, 25 marg, 26 [2 r.], 30 (45); CzechEp 14, 28, 91, 131, 164, 427; CzechEpPOrz **2; GórnRozm E2v [2 r.], M4v; ReszPrz 81, 88; ArtKanc H6, H7, H17v; GórnTroas 73; KochFrag 22; LatHar 19, 36, 110, 187, 251 [2 r.] (14); KołakCath B2v; Proroctwo ieſt iednym dárem Bożym WujNT Bbbbbb2v, 51, 108, 108 marg, Act 8/20 (26); WysKaz 4; SarnStat 48 [2 r.], 380, 862, 863; SiebRozmyśl A; PowodPr 34; SkarKaz 41a [2 r.], 80b, 83b, 312b, 347a (12); ná dobrym vżywániu dárow miłego Bogá y ſkárbow oyczyſtych wſzytko należy VotSzl D4; Virtus cum fide donum Dei. Cnotá z wiárą dar Boży. CzahTr Dv; SkarKazSej 657a, 666b [2 r.]; KlonFlis D3.
»dar (Pana) Chrystusow« (7): Ale káżdemu z nas dáná ieſt łáſká wedle miáry dáru Kryſtuſowego. BibRadz Eph 4/7 [przekład tego samego tekstu WujNT], 2.Cor 5 arg; RejPos 94; z których ich ſpráw y piſmá poznáć możeſz: iákie tám vżywánie tych nadrożſzych dárów páná Chryſtuſowych/ tych ś. Sákrámentów. BiałKat 121; SkarŻyw 398, 560; WujNT Eph 4/7.
»dar nad dary, darmi« (1 : 1) ktory ięzyk mądrę[!] mowny/ ieſt dar od Bogá nád wſzytkie dáry. OrzRozm Q2v; Dar nád dármi Bożymi thu y ná onym świećie/ Królewſki ſtan ieſt. OrzQuin Q.
»dawca darow« (2): ArtKanc H12v; Przydź dawco dárow ſwoich/ Swiátłośći wnętrznośći moich. LatHar 367 [przekład tego samego tekstu ArtKanc H12v].
»dar(y) Ducha świętego« [w tym: siedm darow Ducha św. (8)] = gratia Spiritus sancti Vulg [szyk 56 : 1] (57): PatKaz II 49v; PatKaz III 94, 111v, 126v; LubPs A3, A5, P5 marg, Z3; Wiárá krześćiáńſka ieſt dar Ducha Swiętego KrowObr 55v marg [idem Vu2], 53v, 55v, 59, Vu2; Leop Act 2/38; BibRadz Is 10 arg, Ioel 3/18, Luc 24/49; [kapłan] kropi ſiedḿ kroć onego ocżyſcionego cżłowieká. To ieſt/ wlewáiąc weń á vtwirdzáiącz w nim ſiedḿ dárow Duchá s. y ine błogoſławieńſtwá RejPos 47, 185 marg, 186, 210v, 2l5, 228v: BiałKat 198v; GrzegŚm 56; KuczbKat 65, 70 [2 r]; WujJud 39; WujJudConf 32v, 39; wierni w dzyeń ſwiątecżny w Ieruzalem przyięli dar Duchá ſ. y rozmáitemi ięzyki mowili rzeczy wielkie o Bodze RejPosWstaw [1433], [1433]v [2 r.]; BudBib b3; CzechRozm 14v, 257v, 267; SkarJedn 300, 347; SkarŻyw 136; ArtKanc H13v; Siedm dárow Duchá S. Mądrość/ rozum/ rádá/ męſtwo/ vmieiętność/ pobożność/ y boiaźń Páńſka. LatHar + + 8v, 34, 58, 509; Y zdumieli ſię oni ktorzy byli z odrzezánia wierni co z Piotrem przyſzli; iż też ná Pogány dar Duchá S. był wylan [in nationes gratia Spiritus sancti effusa est] WujNT Act 10/45, s. 354, 387, Act 2/38, s. 576, 608, 608 marg, 866; namilſzy odkupićielu [...] oświéć mię śiedmią dárów Duchá świętégo SiebRozmyśl Cv; SkarKaz 516b; CzahTr B2v; rychleybyśćie z wáſzych ſeymow poćiechę náleźli/ płácząc zá grzechy/ biorąc przenaświętſze ćiáło Chryſtuſowe/ w ktorym boſtwo y Duchá ś. dáry przebywáią. SkarKazSej 661a.
»dary duchowne (a. duszne)« = gratia, spiritalia Vulg [szyk 10 : 8] (18): A iuſz to barzo źle/ gdy Bóg od nas duchowné dary odyimuie MurzHist Pv; BibRadz I *7; RejZwierc 266; Iákoż y inſze wſzyſtkie dáry duchowne/ BOg ſam przez iednegoż Chriſtuſá ná nas wſzyſtkich wylewa CzechRozm 190v; A iż Pan Bog tych ktorzy dlá niego świeckie y krotkie dobrá opuſzczáią/ duchownymi dáry opátruie SkarŻyw 580, 535; CzechEp 368; NiemObr 45; LatHar 673; iák ćiáło droſzſze nád ſwoie odźienie/ Y Niebo iáko rozne od tey grubey źiemie. Ták z wnętrzne one duſzne á ſtátecżne dáry/ Nie mogą mieć z wierzchnemi wagi áni miáry. KołakCath C3; WujNT 28 marg, 1.Rom 1/11, 1.Cor 12/1, 14/1, 12, s. 614 marg, 789, Yyyyy2; SarnStat 986.
»dary duchowne« = odpusty (1): Dokupowánie pieniędzmi dárów duchownych/ które my odpuſti zowiemy Mącz 394b.
»dary kościelne« (2): Do tych [kościołów] wſzyſcy chodźić powinni/ ktorzy chcą być vcżeſtnikámi tych to dárow kościelnych/ z vpokorzeniem y ſkruchą przeroſłym ſercem wyſpowiadawſzy ſię grzechow ſwoich. ReszList 157; WujNT 232.
»dar łaski (bożej)« [szyk 16 : 2] (18): PatKaz III 96; WróbŻołt 117v; Leop Eph 3/7; Rzekł iemu pan Pożegnányś ty Euſtáchi/ żeś przyiął wodę y dar łáſki mey/ iużeś zwyćiężył diabłá HistRzym 128; BiałKat 243v; KuczbKat 20, 145; CzechRozm 59; Lecż pocżekay mężu S. vcżći ćię Pan Bog więtſzymi łáſki ſwey w męcżeńſtwie dáry. SkarŻyw 356; CzechEp 295; ArtKanc M16; GrabowSet Tv; LatHar 483, 483 marg; obietnice iego w Chriſtuſie Ieſuśie Przez Ewángelią: Ktoreiem ſię sſtał ſługą wedle dáru łáſki Bożey [donum gratiae Dei] WujNT Eph 3/7 [przekład tego samego tekstu Leop], Zzzzz4; SkarKaz 457b, 577a.
»marsowe dary« (1): [D]áłáć też Pállás męſtwo y Marſowe dáry/ Aby bronił Oycżyzny y Poẃſzechney wiáry. StryjWjaz Av.
»dar nadprzyrodzony« (1): Láſka dar Boży nádprzyrodzony/ ktory nas Bogu wdzięcznymi cżyni. WujNT Zzzzz4.
»dar niebieski, z nieba« = donum caeleste Vulg [szyk 17 : 3] (18: 2): OpecŻyw 174v; MurzHist P, R4; wiárá prawdziwa krześćijáńſka [...] ieſth dar znieba dany od Bogá KrowObr 55v; K temu ieſzcże/ kiedyby przez Krzeſt/ okrom dárow niebieſkich ktorymi śie duſzá śláchći/ były też y dobrá ćieleſne przydáne. KuczbKat 140, 20, 85; Bo Bog ſam wiárę iáko dar ſwoy niebieſki [..,] w ſerća wlewa. SkarŻyw 153, 25, 26, 262, 593; CzechEp 270; KochFr 125; KochMRot C2v; Boże [...] day nam to/ abyſmy [...] świeckimi rzeczámi gárdźili/ á z vczeſtnictwá niebieſkich darow wiecznie ſię weſelili. LatHar 451, 596; WujNT Hebr 6/4; SkarKaz 206b.
»dary nie przepłacone« [szyk 3 : 2] (5): RejPos 184v; ArtKanc K12; WDźięczné ſłoneczné koło/ któré ſwoié dáry Nieprzepłáconé/ dáieſz nam záwſze bez miáry ZawJeft 31; Day nam też Pánie że [...] twe bacżemy Dáry nie przepłácone/ Ták przy nas/ iák y od nas odłącżone. RybGęśli D2, Dv.
»osobliwy (a. osobny) dar« [szyk 29 : 6] (35): GlabGad P8v; RejPs 67v; SeklWyzn F, f3; BielKom C4, D7v, E; A wſzákoż miła cnotá/ y w ſukience ſzárey/ Kto iey pilen/ ma záwżdy/ oſobliwe dáry. RejZwierz 115v; BibRadz I *5; BielKron 466; Mącz 206d; KuczbKat 140, 355; BielSpr 66v; ModrzBaz 12; Dar oſobny miał iſz ſię go Pánowie wielcy bali. SkarŻyw 574, 124, 374, 374 marg, 388, 574; CzechEp **2, 49, 131; NiemObr 36, 37 [2 r.], 49 [2 r.]; Małżeńſtwo porządne ſam Pan Bog łącży z dárámi oſobliwemi. WerKaz 303 marg; LatHar 251; WujNT Cccccc4; SkarKaz 41a, 577a; SkorWinsz A3.
»dar pański« [szyk 22 : 3] (25): Ten ku tem darum pańſkiem/ był téſz obdarzon od pana Boga żonką cnotliwą i dźiatkami znią niegorſzemi MurzHist B4v, R4v; MurzNT 13v; BielKom G5v; Zá hoyne dáry Páńſkie iákąchmy powinni cżynić chwałę Pánu ſwemu. LubPs Pv marg, ggv; BielKron 142v; RejPos 24v, 83, 123v, 157, 194 (8); Ale cżłowiek poważny á cnotámi ozdobiony ieſt nieco ku Bogu podobny ſpráwámi ſwemi/ á thák ony Páńſkie dáry cżynią mu iákąś powagę w ocżoch iego RejZwierc 135v, B3, 74 [2 r.], 106v, 135v, [193]v [2 r.]; SkarŻyw 312; KochSob 59.
»dary przyrodzone, przyrodzenia« (3 : 1): KwiatKsiąż Q2v; cżęſtokroć w ludziech niziuchnego ſtanu/ widuiemy wielkie á przednie dáry przyrodzone. GórnDworz D3v, Ff; BielSat D3.
»siedmioraki dar« [szyk 7 : 2] (9): OpecŻyw 177; koſcioł poſpolicie Duchowi ſwiętemu przywłaſzcza ſiedmiorákich dárow ſzáfárſtwo RejAp F2v, 49; RejPos 185; Thyś śiedmioráki dar iſtny/ pálec Boży práwey ręki/ Oycowo ſłowo obiawiaſz/ ty ięzyki ſam wznawiaſz. ArtKanc H6; Opátrz w ćiebie wierzące Y w tobie vfáiące/ Dáry śiedmiorákimi. LatHar 367, 34, 509; WujNT 841.
»szczodromietne dary« (1): Iáko hoyni Bogowie/ gdy ſczodromietnémi Ná ten świát miecą dáry/ rękomá świętémi. GosłCast 37.
»święte dary« [szyk 4 : 2] (6): Strzeſz byś twą niewdzięcznośćią/ y Páná y dárow ſwiętych iego/ ktorych nam przez ſlowo ſwe ſwięte użyczáć raczy/ nieutráćił. Leop A3v; RejAp 34v; Drugie/ ábychmy nie gárdzili swiętemi dary iego RejPos 82, 137, 185v; RejZwierc 266.
»wieczne (a. wiekuiste) dary« (5): bozey matky maryey ſthworzenye a począczye chwalmy aby od yey ſyna vyeczne dary wzyącz byſmy mogly. PatKaz I 3; LubPs V2v; RejZwierc 68v; Do ćiebie/ ktory prośbámi ludzkiémi Nie gárdźiſz/ przydą wſzyſcy co po źiemi Okrągłéy chodzą/ vczeſnicy wiecznych Dárów ſłonecznych. KochPs 92; LatHar 436.
»cnoty i dary« [szyk 6 : 1] (7): SkarŻyw A4v, 534, 535; [św. Eucharystia] cnot y dárow Boſkich przymnaża LatHar 187; ták kto z Pánem tym/ cnot y dárow pełnym/ cżęſto przebywáć/ [...] będzie/ łácniuchno ſię ná wyſokie á okázáłe cnoty zdobędzie. LatHar 204, 232; WujNT 540.
»datek i dar« (1): Wſzelki datek dobry/ y wſzelki dar doſkonáły [omne datum optimum et omne donum perfectum]/ z wyſocza ieſt/ sſtępuiący od Oycá świátłośći WujNT Iac 1/17.
»dobra i dary« [szyk 1 : 1] (2): iż tey świątośći mocą [chrztem św.]/ nietylko wyzwoleni od złośći [...] ále też oſobliwymi dobry y dáry pomnażáni bywamy. KuczbKat 140; LatHar 2.
»dar, (a, abo, i) dobrodziejstwo« [szyk 10 : 2] (12): KrowObr 53v; Co ieſli nie będzye dáru á dobrodzieyſtwá Duchá ſwiętego [...] w niwecżby ſie wſzytki rádośći náſze obróciły. RejPos 142, 24v, 135v, 136v, 142, 215v; Bowiem iáſnie y ſzcżyrze wyznawamy/ że Kryſtuſá Páná mamy z námi/ áby on dáry y dobrodźieyſtwa ſwoie w tey ſpołecznośći świętey ſwoiey dawał. WujJudConf 251v; RejPosWstaw [212]v; LatHar 71; WujNT przedm 28, s. 425.
»(nie) łaska, (a, ani, i) dar« [w tym: z łaski i z daru (8), za darem a łaską (1)] [szyk 27 : 8] (35): PatKaz II 49v [2 r.]; TarDuch D2v; Niewymowna łaſkę/ y dary obieczuie pan Bog tim/ ktorzy wyznawaią ymię iego SeklKat F4; KromRozm III Hv; BielKom D6, G5v; KrowObr 59; BibRadz I *7; Gdzye ſnadź ten ktory nie ieſt obiaśnion łáſką a obiecánym dárem iego ſwiętym/ mnimałby áby tho byłá iáka fábułá ábo przypowieść RejPos 340v, 228v; BiałKat 158v; KuczbKat 65, 155; WujJud 108v; RejPosWstaw 22; CzechRozm 59; KarnNap A2; SkarŻyw 260, 535; CzechEp 295; WerGośc 270; ArtKanc M2; O Namilſzy IEzu/ Boże moy/ dźiękuię tobie/ zá wſzelkié łáſki y dáry LatHar 42; ábyſmy w dárách y łáſkách duchownych [...] nie mniey ſobie ważyli vbogiego y ſługę/ iáko y bogátego/ kśiążę y ſzláchćicá WujNT 789, 28 marg, 259, 443, 519 (8); SkarKaz 349b, 351b.
»moc i dary« [w tym: z mocy i z daru (1)] [szyk 3 : 1] (4): WróbŻołt 117v; Abowiem ná on tzás Pan Kryſtus dał był moc oſobliwą y dáry/ áby cudá widome przed wſzyſthkimi ludzmi tzynili KrowObr 82; NiemObr 46; WujNT 387.
»przymioty i dary« (2): mądrość/ ácz podleyſza ieſt [...] więtſza iednák nád inſzé wſzyſtkié przymioty y dáry/ ktoré ſie w człowiecze okázuią. OrzJan 92; GrabowSet A3v.
»dary i przywileje« [szyk 3 : 2] (5): O wielkié dary ij przywileie dáł pán bóg temu ſwiętemu/ o ktorych iá tu vmyſlu niemám powiedatz. OpecŻyw 12; Tákiemi przywileymi y dáry opátrzywſzy przodki náſze: prowádził ich P. Bog do páłacu dla nich oſobliwie zbudowánego: to ieſt do Ráiu SkarŻyw 260, 259, 262; SkarKaz 577a.
»dar, (a, i) upominek« [szyk 13 : 4] (17): ten oſobny dar y vpominek podan ieſt [narodowi Polskiemu od Boga\ BibRadz I *5; O wielkieſz to á iſcie zacne vpominki á nie przepłacone dáry nam ten miłościwy Pan á dobrotliwy Ociec náſz obiecuie RejPos 184v, A3, 171v, 205v, 206 [2 r.], 263v (14); RejZwierc 28v, 254v.
»za darem« (6): powiedaią że winę na tym ſwiecie odpvſci/ ale mękę na onym ſwiecie mvſi odcirpieć/ albo za darem kto iny mvſi doſić vcżynić, a to falſz. SeklWyzn G; wſobotę zidzmy ſię ná iutrznią do S. Piotrá/ ktory modlitwy/ poſty/ y iáłmużny náſze/ ſwoią modlitwą wſpomoże/ zá dárem Páná náſzego Iezuſa. SkarŻyw 320, [236]; [prośimy] ábyś ty żá tákiemi dáry któré maſz/ tych trzech rzeczy bronił. OrzJan 100, 92. Cf »łaska a dar«.
dar czego (44): dár boſkiego widzeniá/ przychodzi z wiary OpecŻyw 187; Dar vzdrawiánia ieſzcze ná on cżás był w koſciele. BibRadz 128 marg, 128 marg; RejPosRozpr c2; BudNT 1.Cor 12/30; CzechRozm 186; Miał od P. Bogá wielki dar zmiękcżenia ſercá y łez nabożnych SkarŻyw 291; Máiąc [...] niektory dar lecżenia krzyżem S. wielką wtym pokorę záchowáłá SkarŻyw 581, 118, 291 marg, 509, 574, 580 (15); LatHar 628; Chrześćijánie [...] ten dar cudow mieć mieli/ ná zbudowánie y pożytek wſzytkich. WujNT 186; Pokázuie iż dar ięzykow/ ieſt podleyſzy niżli dar proroctwá/ to ieſt wykłádánia piſmá y náuki. WujNT 611, 40, 72, 486, 566, 1.Cor 12/28 (21); WysKaz 8.
»daru dostać« (1): Potym Romuáldus do miáſtá Párentium záiechał/ y tám ná puſzcży trzy látá zámkniony mieſzkał/ y dziwney świátłośći wrozumieniu piſmá y pſalmow/ á dáru płácżu nabożnego/ doſtał. SkarŻyw 574.
»cudowne dary« [szyk 2 : 1] (3): W pierwſzym onym kośćiele Apoſtolſkim Chrześćijánie przyiąwſzy Ducha ś. bráli záraz cudowne dáry iego: á zwłaſzczá iż mowili nowymi ięzykámi ktorych pierwey nie vmieli/ y prorokowali/ y piſmá wykłádáli. WujNT 614; Korynthiánie/ áby ſię z tym cudownym dárem ięzykow pokazáli/ rádzi ná tych rozmowách ięzykow obcych á nieznáiomych vżywáli WujNT 615, 614.
»dar do kazania, kaznodziejski« [szyk 3 : 1] (3 : 1): A widząc Papieſz iſz cżłek vcżony á w piśmie S. bárzo biegły/ á dar ma známienity do kazánia [.,,] vczynſł go káznodzieią Chryſtuſowym SkarŻyw 517; Káznodzieyſki dar iednemu vprośiłá chcąc duſze przezeń pozyſkować. SkarŻyw 581, 312, 581.
»darem obdarowany (a. obdarzony)« (2): OpecŻyw 187; Zwano też niekiedy Prorokmi męże mądre á bogomyſlne/ oſobliwym dárem wykłádánia piſmá obdárowáne RejPosRozpr c2.
»dar osobny (a. osobliwy)« (3): BielKom C4; RejPosRozpr c2; Dar oſobny w vpominániu y káraniu SkarŻyw 310 marg.
»(nie) za pieniądze, (ale, tedy) darem« [szyk 2 : 1] (3): LibLeg 7/37; Ktore [pisma starego i nowego zakonu] nie za żadne pieniądze/ ale darem ſą złaſki bażei[!] dane SeklWyzn f4v; BielKron 108v.
»darem a nie wiecznością« (2): Kſiążę waſze Zygmunt nieboſzcżyk dzyerżał darem a nie wiecżnośćią ty zamki przerzecżone/ iakoż y liſt iego thego poświadcża. BielKron 390v [idem] StryjKron 612.
Synonimy: 1. a. poczta, podarze, pokłon; b. obiata; 2. łaska.
Cf DAROWANIE, DAROWIZNA, DAROWNICA
JW