« Poprzednie hasło: POSZALEĆ | Następne hasło: POSZANOWAĆ » |
POSZALIĆ (1) vb pf
o jasne, a pochylone.
Fleksja
praet | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | poszålił |
plusq | ||
---|---|---|
sg | ||
3 | m | poszålił był |
[praet 3 sg m poszålił.] ◊ plusq 3 sg m poszålił był.
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
Znaczenia
Omamić, oszukać wielu [kogo (pl)]: [Aleć tego dźiś niémáſz: bo náoſtátek ták diabeł dźiśieyſzy lud poſzalił/ iż woli w inſzé dni mrzeć głód/ á w dźień święty [...]: woli ono przepić y ná márność inſzą obrócić. BiałPos 174 (Linde).]
poszalić czym: A oglądáli ſię nań [na Szymona czarnoksiężnika] przeto/ iż od dawnego czáſu poſzalił ie był [dementasset eos] Czárnokśięſtwy ſwemi WujNT Act 8/11.
Synonimy: omamić, oszukać, oszwabić, zwieść.
Formacje współrdzenne cf SZALEĆ.
AL