[zaloguj się]
[pdf]

POSZANOWANIE (4) sb n

Teksty nie oznaczają ó oraz é; oba o prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz szanować); oba a jasne.

Fleksja
sg
N poszanowani(e)
A poszanowani(e)
L poszanowaniu

sg N poszanowani(e) (1). ◊ A poszanowani(e) (1). ◊ L poszanowaniu (2).

Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVIII w. s.v. poszanować.

Znaczenia
Poważanie, szacunek; dignatio, locus, numerus, observantia, observatio, pondus Cn (4): [poſzánowánie/ Honor, reverentia. Volck Sss3v.]

poszanowanie kogo, czego (3): W cżwartym tedy przykazániu ſwoim/ wáruie Pan Bog pod vſzánowániem rodźicow/ wſzeláką zwierzchność y poſzánowánie iey. PowodPr 58, 58 [2 r.].

W przeciwstawieniu: »poszanowanie ... wzgarda« (1): Bo cżego Bog o rodźicách nie rzekł: to o Kápłanách [...] ſwych powiedźiał/ iż bądź poſzánowánie/ bądź też wzgárdá ábo krzywdá ich/ iemu ſie ſámemu dźieie. PowodPr 58.

Wyrażenie przyimkowe: »w poszanowaniu« (1): A w krześćiáńſtwie teraz roſpuſzcżonym/ á zwłaſzcżá v nas w Polſzce/ o Boże/ ty widźiſz/ w iákim poſzánowániu zoſtáły obráne dni twoie. PowodPr 51.

Synonimy: poważanie, szacunek.

Cf NIEPOSZANOWANIE, POSZANOWAĆ

AL