[zaloguj się]

POSZCZĘŚCIONY (1) part praet pass pf

poszczęściony (1), [poszcześciony].

Teksty nie oznaczają ó oraz é; pierwsze o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

Fleksja
sg
mNposzczęściony nNposzcześcion(e)
pl
N subst poszczęścion(e)

sg m N poszczęściony.[n N poszcześcion(e).pl N subst poszczęścion(e).]

stp, Cn brak, Linde XVI w. s.v. poszczęścić.

Obdarzony szczęściem, łaską: Tho mowi Pan: Nápiſz mężá thego niepłodnego/ mężá ktory zá dni ſwoich niebędzie poſcżęśćiony [non prosperabitur]/ ábowiem nie będzie z náſienia iego mąż/ ktoryby ſiedział ná ſtolcu Dawidowym Leop Ier 22/30.

[poszczęściony na kim: thak bedze ſlovo moię ktore wynydze ſ vſth moych non revertetur ⟨ad me⟩ vacuum nyewroczyſze zaſze kv mnÿe proſne/ sed faciet quaecumque volui alye vczyny czomkoly chczal et prosperabitur in his, ad quae misi illud/ a poſzczeſzczone bedze na thych/ kv ktorymem ÿe poſlal TomZbrudzPeryk Is 55/11.

Wyrażenie: »błogosławieństwem poszczęściony«: Piąte/ iż Pan Iezus przeżegnał y chleb y ryby: tym naprzod przekazał/ iż błogoſłáwieńſtwem iego bywáią rozmnożone/ y poſzczęścione wſzytkie rzecży WujPos 1590 308 (Linde s.v. poszczęścić).]

Cf POSZCZĘŚCIĆ

AL