[zaloguj się]

POŚPIESZENIE (1) sb n

Fleksja

G sg pośpi(e)sz(e)niå.

stp, Cn, Linde brak.

1. [Udanie się szybko w drogę [czyje do kogo]: czoſje tjcze poſſpjeſſenja mego do K. Rzjmſkiego, tedj racz w.m. to kroljevj jego m. oznajmjcz, yſz njcz njezmjeſſkam bo k. Rzjmſkj yeſſcze przed ſejmem Rzeſſkjm bendzje vevrotſlavjv ListyPol 1547/398.]
2. Przyśpieszenie [czego]: Náuká leczenia płodu pośpieſzenia. SienLek 112 żp.

Cf POŚPIECH, [POŚPIECHA], POŚPIESZANIE, [POŚPIESZNOŚĆ], POŚPIESZYĆ

MP