[zaloguj się]
[pdf]

POŚWIADCZENIE (3) sb n

o jasne; -å- (1) KołakSzczęśl, -a- (1) Mącz; pierwsze e jasne, drugie z tekstów nie oznaczających -é.

Fleksja
sg
N poświadczeni(e)
A poświådczeni(e)

sg N poświadczeni(e) (1). ◊ A poświådczeni(e) (2).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde XVII(XVIII) w. s.v. poświadczyć.

Stwierdzenie słowem lub czynem, że coś, o czym wcześniej była mowa, jest prawdziwe, potwierdzenie, dowiedzenie (3): Affirmatio, Twirdzenie/ Poſwiádczenie. Mącz 128c.
Wyrażenie przyimkowe: »na poświadczenie [czego]« = na znak prawdziwości, na dowód (2): [posłowie do senatorów:] A iż to były IchM namowy od Wm wszech ku nam, abyśmy o obronie namawiali, [...] o niej radzi mowić będziem, a na lepsze tego poświadczenie w spisek ten, na ktorychmy się o odłożeniu egzekucyji a upewnieniu sejmu przyszłego z WM zgodzili, wpisać dozwolili. Diar 40.
~ Szereg: »na znak i poświadczenie« (1): A vpátruiąc W.M. ſwego M. Páná miłośnikiem być chwały Bożey y pobożnośći świętey/ pod chorągwią y tytułem ſławnego imienia W.M. ná znák y poświadcżenie powolnych ſłużb moich/ do wiecżney á nieśmiertelney pámięći z druku one ná świát puſzcżam KołakSzczęśl A2v. ~

Synonimy: dowiedzenie, potwierdzenie.

Cf POŚWIADCZYĆ

RS