[zaloguj się]

POTĄD (5) pron

o prawdopodobnie jasne (tak w po-).

stp notuje, Cn brak, Linde XVIII w.

Zaimek przysłówkowy (5):
a. Do tego miejsca (2):

Połączenie: »aż potąd« (1): Eatenus – Az potąd. Calep 346a.

α. Do tego miejsca w tekście (1): Po tąd tedy im nakrocey być mogło tegochmy tu wprzod dotknąć chćieli/ coby ſłuſznie ku pierwſzey cżąſtce należeć miáło BibRadz *3v.

[Połączenie: »aż potąd«: A to niechaj będzie aż potąd o tej sprawie, która się stała na tym drugim zjachaniu. AktaSynod I161.]

b. Do tego czasu (1):
α. Do chwili obecnej, do czasu, w którym się o tym mówi (1): Cieſzy [Pan] żydy/ á vkázuie im iż iedno po tąd byli karáni dla złoſći ſwoich. BibRadz Ier 30 arg.
β. [Do określonego czasu; w funkcji zapowiednika zespolenia przy zdaniu czasowym bezpośrednio następczym:

Połączenie: »potąd dokąd (a. pokąd)«: alye pokad volia yego potand ſzię tho dzierſzecz bendzie ListyPol 1543/307; Ostatek będzie powinien na każde suchedni po jednemu złotemu wypłacać potąd, dokąd winy uznanej nie wypłaci. WilkPozn III 1592 nr 91.]

*** Bez wystarczającego kontekstu (2): Adusque – Potąd. Calep 30a.

Połączenie: »aż potąd« (1): Hactenus – Az potąd. Calep 469b.

Synonimy: a., b. dotąd, dotychmiast, poty; b. dotychczas, potej.

KW, ZCh