![[zaloguj się]](/static/img/icons/lock.55d5b47a78d5.png "Zaloguj się"){kind=icon}
![[Słownik Polszczyzny XVI wieku]](/static/img/spxvi-logo.9e6c364a84ff.png){kind=logo}
![[Szukaj]](/static/img/icons/magnifier-left.03d386f15d93.png){kind=icon}
| « Poprzednie hasło: [POTĘPNY] | Następne hasło: [POTĘŻLIWIE] » |
![[pdf]](/static/img/icons/document-pdf-text.783deef3e87f.png "Pobierz artykuł hasłowy w formacie PDF"){kind=icon}
[POTĘPOWAĆ vb impf
Oba o prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz -ować).
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| sg | |
| 3 | potępuje |
| praet | ||
|---|---|---|
| sg | ||
| 3 | m | potępowåł |
praes 3 sg potępuje. ◊ praet 3 sg m potępowåł.
Sł stp notuje, Cn, Linde brak.
Znaczenia
Ganić, piętnować, uznawać za zle a. złego:
potępować co: jać takowego (powiada) małżeństwa wedle nierządu ich czynionego nie mam za prawe a stałe. Przyczyny tego jest: wola Boża, słowo Pańskie, które uczynki cielesne potępuje AktaSynod I 104.
W połączeniu szeregowym: wszytko złe o mnie mówieł, obmawiał, potępował, ganieł, sromocieł. AktaSynod I 157.
Synonimy: ganić, osądzać, sromocić.
Formacje współrdzenne cf TĘPIĆ.]
KW