[zaloguj się]
[pdf]

POTOPIONY (2) part praet pass pf

potopiony (1), potopion (1).

Teksty nie oznaczają ó; pierwsze i drugie o prawdopodobnie jasne (tak w potopić).

Fleksja
sg
nNpotopiono
pl
N m pers potopion(e)
G potopionych

sg n N (praed) potopiono (1). ◊ pl [N m pers potopion(e).] ◊ G potopionych (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Pozbawiony życia przez utopienie (o wielu); submersus Vulg (2): Y pátrzyli ná trupy nieprzyiaćioł ſwoich potopionych/ ktore morze ná brzeg wymiátáło y wielbili mocną rękę Boſką. (marg) Vtopiony Pháráo zwoyſkiem. (–) SkarŻyw 481; [Electi principes eius submersi sunt (potopyone) in mari rubro [Vulg Ex 15/4]. Glosy III nr 102/212].

W porównaniu (1): a drudzi ſamy yęly ſye topycz wDvnayv zwielkiego ſtrachv tak yako pharaonowo woyſko bilo potopyono. LibLeg 10/147.

Synonimy: pogrążony, potonęły, utoniony, utopiony, zatopiony.

Cf POTOPIĆ

LW