[zaloguj się]
[pdf]

POTRWOŻYĆ SIĘ (5) vb pf

się (4), sie (1).

Oba o prawdopodobnie jasne (tak w po- oraz trwożyć).

Fleksja
inf potrwożyć się
praet
pl
2 m pers -ście się potrwożyli
3 m pers potrwożyli się
subst potrwożyły się
plusq
pl
3 m pers byli się potrwożyli

inf potrwożyć się (1). ◊ praet 2 pl m pers -ście się potrwożyli (1). ◊ 3 pl m pers potrwożyli się (1). subst potrwożyły się (1). ◊ plusq 3 pl m pers byli się potrwożyli (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Strwożyć się, przestraszyć się (o wielu); consternari Modrz; perturbari, turbari Calag (5): Betrbet werden/ sein. Záfráſowáć śię/ et potrwozyć śię. Turbari. Perturbari. Calag 84b; (did) Iezus. (–) Cżemuśćie ſię potrwożyli? Y ták bárzo podumáli. Myśli ſię w was dźiwne roią A ſłowá rozmáite broią. MWilkHist K4; StryjKron 309; [ludźie pátrząc ná twarz iego ſtruchláłą/ nietylko potrwożyc ſię muſzą/ ále ie do wielkiego niebeſpiecżeńſtwá záwżdy przywodźi. WerReguła 147].
Szereg: »potrwożyć się i polękać« [szyk 1:1] (2): RejZwierc 9; woyſká Chrześćijáńſkie ták ſię bárzo polękáły y potrwożyły [consternati fuisse] w Węgrzech/ iż żadney bitwy nieſtocżywſzy/ kilko kroć vſtępowáć muśiáły. ModrzBaz 118.

Synonimy: polękać się, przestraszyć się.

Formacje współrdzenne cf TRWOŻYĆ.

MC