[zaloguj się]
[pdf]

POUCINAĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

3 pl m pers praet poucinali sie.

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład) s.v. poucinać.

Zaciąć się, skaleczyć się ostrym narzędziem (o wielu); przen [czym]:
Zwrot: »siekierą swą się poucinać« = zaszkodzić samemu sobie: [faryzeusze] wyſtáwili mu [Jezusowi] cżłowieká opuchłego/ [...] gdyż to ieſt nie moc nie zlecżona/ nádzyewáli ſie go w tym vchwyćić/ iż nie ieſt wſzechmogący/ á omylny. [...] Ale pátrzay tu wnet/ iż nie ná proſtaká tráfili/ w cżym go oni podſtępić á vłowić chcieli/ tym ſie ſámi vłowili/ á práwie ſie ſiekierą ſwą/ iáko ono mowią/ poućináli. RejPos 225v.

Synonim: pourażać się.

Formacje współrdzenne cf CIĄĆ.

MN