[zaloguj się]
[pdf]

POWABIONY (2) part praet pass pf

Fleksja

N sg m powåbiony (2).

Sł stp s.v. powabić, Cn brak, Linde XVIII w. s.v. powabić.

Nakłoniony, namówiony, zachęcony, sprowokowany; provocatus Mącz, Modrz (2): Provocatus, Powabiony. Mącz 505b.
[Przen [czym]: Minąwſzy bowiem onego Kurciuſá Rzymſkiego/ ktory y ſławą wiecżną powabiony/ y oycżyzny ſwey milością nieládáiáką zápalony/ w onę ogromną [...] otchłań dobrowolnie ná koń wśiadſzy/ wſkocżył CiceroKoszKarc A2.]
a. Wyzwany na pojedynek; w funkcji rzeczownika (1): Lecż ieſliże powabiony/ niewolą przypędzony/ muśi się bronić/ może mieć wymowkę práwem przyrodzenia/ ktore moc mocą odeprzeć dopuſzcża. ModrzBaz 63.

Synonimy: nakłoniony, namowiony; a. wyzwany.

Cf POWABIĆ

MN