Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: POWOLENIE

Następne hasło: POWOLI »

POWOLEŃSTWO (2) sb n

Wszystkie samogłoski jasne.

Fleksja

	sg
A	powoleństwo
I	powoleństw(e)m

sg A powoleństwo (1). ◊ I powoleństw(e)m (1).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI (jeden z niżej notowanych przykładów) – XVII w.

Znaczenia

Posłuszeństwo, uległość (2)

Posłuszeństwo, uległość (2):

Zwrot: »powoleństwo [przeciw komu] ukazować« (1): LibLeg 11/171v cf Wyrażenie przyimkowe.

Szereg: »ućciwość, powoleństwo« (1): Lecz tá pará [...] Godnieyſza z vććiwych ſpraw ſwoich żeby byłá W wiecznéy rodźiców łáſce. bo gdźie podobieńftwo Więtſzą vcćiwosć nálésć/ więtſzé powoleńſtwo KochEpit A4.

Wyrażenie przyimkowe: »za powoleństwem [czyim]« (1): Ie^go Kro. m. s chvczy ſſwey kthoram ma przeczyw panv Voyewodzye. za ye^go powolyenſthwem. Kthore przeczyw ye^go Kro. mczi vkazvye. rad tho vczinycz bendzye raczil. LibLeg 11/171v.

Synonim: posłuszeństwo.

Cf POWOLNOŚĆ