[zaloguj się]
[pdf]

POWYDZIERAĆ (1) vb pf

Fleksja

3 pl m pers praet powydzi(e)rali.

Sł stp, Cn, Linde brak.

Zabrać przemocą, zrabować wiele [co (pl a. sg w funkcji pl)]: O Boże moy/ iákie nam Kátholikom w tym kroleſtwie krzywdy poczynili heretycy. Ludkom vbogim kápłany rozegnáli: kośćioły popuſtoſzyli y złupili: nadánia od ſześćiſet lat trwáiące/ y imioná kośćielne pobráli: dźieśięćiny powydźieráli/ á żadney z nich ſpráwiedliwośći nie máſz. SkarKazSej 685a; [Toć też nie są poddani, ale nieprzyjaciele, którzy [...] broń swą przeciw królowi swemu podnieśli, Paryż obiegli, skarby kościelne powydzierali, miasta i zamki królewskie pobrali PismaPolit 509].
[Szereg: »pobrać i powydzierać«: á máłaſz to ſzkodá [...]/ iż to co ku pomocy wſzytkich ſłuży/ priwatni pobráli y powydźieráli. SkarUp 42.]

Synonimy: pobrać, zagarnąć, zagrabić.

Formacje współrdzenne cf DRZEĆ.

LW