Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: POZDRAWIANIE

Następne hasło: POZDROWIAĆ »

POZDRAWIANY (3) part praet pass impf

pozdrawiany (2), pozdrawian (1).

o prawdopodobnie jasne (tak w pozdrawiać); pierwsze a pochylone; w formie złożonej drugie a jasne, forma niezłożona z tekstu nie oznaczającego pochyleń.

Fleksja

sg
m	N	pozdråwian, pozdråwiany

pl
N	m pers	pozdråwiani

sg m N (praed) pozdråwian (1) TarDuch, pozdråwiany (1) LatHar. ◊ pl N m pers pozdråwiani (1).

Składnia dopełnienia sprawcy: pozdrawiany od kogo (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Znaczenia

1. Którego się pozdrawia (1)
2. Czczony, chwalony; iron. (2)

1. Którego się pozdrawia (1): Y mowił im [...]: Strzeżcie ſię Doktorow/ ktorzy chcą chodźić w długich ſzátách/ y być pozdrawiáni [salutari] ná rynkach WujNT Mar 12/38.

2. Czczony, chwalony; iron. (2): O Pánie IEzu Chryſte/ [...] [od żołnierzy] byłeś [...] cżerniſtą koroną vkoronowány/ [...] z vlękániem (naśmiewiſká pełny^m) pozdrawiány/ á z nátrząſániem krolem Zydowſkim miánowány LatHar 275.

pozdrawian czym (1): Iezu ktorys poſmiewaniem był pozdrawian y chwalon y Krolem żydowſkim mienion. ſmi ſie nad nami. TarDuch [C4].

Szereg: »pozdrawian i chwalon« (1): TarDuch [C4] cf pozdrawian czym.

Synonimy: 1. witany; 2. chwalony, czczony, wielbiony.

Cf POZDRAWIAĆ