1. Przekazywać dobre życzenia albo wyrażać, okazywać szacunek przy spotkaniu, pożegnaniu lub listownie; salutare HistAl, Vulg, PolAnt, Mącz, Calep, Cn; consalutare Mącz, Modrz, Cn; persalutare Calep, Cn; avere Mącz; ave dicere Vulg; facere salutationem, impertire salutem, sospitare Cn [w tym: kogo, co (84)] (92): Ten ſie ſchytroſcią náiada/ ktory iedzącego pozdrawia. March¹ A3v; Kogo potkaſz rad pozdrawiay/ A ſtárſzemu wcżeſność dziáłay BierEz G; Cżęſtokroćz [!] iá w potkaniu^m cie pozdrawiáł: a ti przemijáłeś iakoby niebácżątz. ForCnR C2v; Natichmiaſt wſzyſcy Zydowie pocżęli Alexandrá pozdrawiáć/ wołáiąc wyſokiemi głoſy/ Zyw bądz nawyſzſzy krolu Alexandrze HistAl C2; MurzNT 43v, 58v; KromRozm III H8; Wchodząc też w dom pozdrawiayćie gi. BibRadz Matth 10/12, Philipp 4 arg; Ceſarz [...] Napierwey był przywitan od Ludwigá krolewicá thymi ſłowy: Miłośćiwy Ceſarzu/ ia pozdrawiam máieſtath wáſz Ceſárſki iáko oycá y pána ſwego BielKron 414, 139; [młodzieńcy mają być ćwiczeni] iako (wedluk potrzeby) ſromiezliwie ſtarſze zacżnieyſze pozdrawiać/ yako młodſze vkładnie przywabiać KwiatKsiąż D3v; Mącz 20a, 366a, b; Ano dáleko inácżey piſmá ſwięte nam roſkázuią: Iżbyſmy s tákimi áni towárzyſtwá/ áni żadnych ſpraw nie mieli/ áni ich pozdrawiáli/ kthorzy ſie przą Páná náſzego Iezuſá Kriſtuſá RejAp 116; KuczbKat 75; Y iesli pozdrawiaćie przyiácioły wáſze tylko/ co obfitego cżynićie? Aza y celnicy ták nie cżynią? BudNT Matth 5/47, przedm b3 [2 r.]; Zátym Káźimierzánie/ potym Krákowiánie/ Pozdrawiáli go [króla] mowno/ tákże Kleparzánie StryjWjaz B4, A4; CzechRozm 241v; SkarŻyw 59 [2 r.]; CzechEp 37, 117; NiemObr 51; Calep 789b, 941b; Ieſli kto przychodźi do was/ á tey náuki nie przynośi; nie przyimuyćie go do domu/ áni go pozdrawiayćie. Abowiem kto go pozdrawia; vczeſtnikiem ieſt vczynkow iego złośćiwych. WujNT 2.Ioann 10-11 [przekład i aluzje do tego samego tekstu: SkarŻyw, CzechEp, PowodPr], Matth 5/48[47], 10/12, s. 187, Luc 10/4, Rom 16 arg (14); PowodPr 38.

pozdrawiać od kogo (4): KrowObr 21v; [Sędziwoj Czarnkowski] Od wſzytkiey Sláchty w obec Krolá pozdrawiáiąc/ By wolnośći/ praw ich ſtrzegł/ nic nie odmieniáiąc/ Ná to záś wziął odpowiedź Krolewſkim imieniem StryjWjaz Cv; WujNT Rom 16 arg, s. 702.

pozdrawiać kim [= jako kogo] (1): Niech to ná dobre y ná ſzcżęśćie tobie y domowi twemu/ o Ceſárzu Auguśćie będźie/ Senat y poſpolſtwo Rzymſkie pozdrawiáią ćię Oycem oycżyzny [consalutat pątriae patrem]. ModrzBaz 25.

pozdrawiać czym (3): zátym Xiężná Bárbara nowa oblubienicá z mátką ná wozie ozdobnie zgotowanym przyiecháłá/ [...] przywitał ią naprzod Ian Laſki [...]/ potym ią pozdrawiał Láćinſką Orátią Ian Staphileus Legat Papieſki StryjKron 727. Cf »pozdrawiać pozdrawianiem«.

W formule używanej w korespondencji (na początku lub w zakończeniu listu) (33): Pozdrawia was Gáius goſpodarz moy/ y wſſyſtek kośćioł. Pozdrawia was Eráſtus Száffarz mieyſcki/ y Quártus/ brát. Láſka Paná náſſego Iezuſá Chryſtuſá ze wſſyſtkimi wámi AMEN. Leop Rom 16/23-24, 2. Tim 4/21, 1.Petr 5/13; BudNT Rom 16/25[23], 26[23], 3.Ioann 15; SkarJedn 86; było świeże piſmo ręką onego vmárłego piſane wty ſłowá: Ia Ewágryus Philozoph/ ćiebie przenaświętſzy Biſkupie Syneſyuśie pozdrawiam SkarŻyw 102, 329; Pozdrawiáią ćię dźiatki ſioſtry twoiey Wybráney (marg) ábo Elekty (–). Amen. WujNT 2.Ioann 13, Rom 16/16, 21, 23 [2 r.], 1.Cor 16/15, 20 (19); [BudBib Rom 16/17[16] (Linde s.v. pozdrowić)]. Cf »pozdrawiać w Panu«.

2. Wielbić, oddawać cześć [w tym: religijną (43); kogo, co (42)] (44): Poſdrawyam was wſſitky duſſe wyerne ktorich cyala tu ij wſſαdi odpocziwayą wprochu. BierRaj 21; Dzieciątko w iaſlkách leży/ s kwapienijm ſie poſpieſſmy/ wſſytcy mu chwalę daymy/ [...]. Panny nieopuſſcżaycie/ ſ ſynem ią pozdrawiayćie OpecŻyw 21, 21; A przetho ymy ſludzy ſzwyąthey anny ueſelmy ſyą ſznyą A dzyeczyąthko Maryą z anyoly pozdrauyaymy PatKaz II 85, 75, 84v [2 r.], 85; kiedy vkażeſz iż wam Kryſtus roſkazał/ ábyśćie pánnę Máryą zá Bogá chwalili/ drzewo [tj. krzyż] pozdrawiáli/ odpuſztzenia grzechow v niego ſſukáli/ tedy was nieprzyiaćielmi Syná Bożego zwáć niebędę. KrowObr 167, 84v marg, 93v marg, 94 marg, 162v marg, Rr2v [2 r.], Rr4, Vu2; Zá ktorego gdy kazał/ pilnie ſię záwżdy modliłá/ y ſto kroć pozdrawiáłá Mátkę Bożą. SkarŻyw 581, 595; ReszPrz 37; POzdrawiam ćię/ o Synu Bogá żywego/ Pánie IEzu Chryſte/ odkupićielu nałáſkáwſzy/ któryś ſię racżył człowiekiem sſtáć LatHar 44, 47 [2 r.], 48, 207; Błogoſłáwiąli oni [nowanjelikowie] tę Pánnę; ktorey y pozdráwiáć zákázuią/ á ile mogą/ wſzytkie iey łáſki/ błogoſłáwieńſtwá y czći vwłaczáią? WujNT 196, 196, Hebr 11/13, Aaaaaa; Częſto piáſtuymy ręce/ nogi/ y bok Páná náſzego/ gorącym ſię ſercem blizen tych iego dotykáiąc/ á one częſto pozdrawiáiąc. SkarKaz 209b.

pozdrawiać w czym [= przez co] (1): Dayże mi/ [...] ábych to imię IEZVS nośił w ćiele/ krwawe rány twoie w vmartwieniu cżłonkow y ſmyſłow moich/ pozdrawiáiąc SkarŻyw 4.

W połączeniach szeregowych (2): vkaſzćie proſzę was/ gdzie w ſtárym zakonie nápiſano otym/ iż Zydowie Oleie zá Bogá chwalili/ przed nimi klękáli/ y ták pozdrawiáli/ záklináli/ iáko wy tzynićie. KrowObr 85v, 94v.

Iron. [Vulg Mar 15/18] [zawsze z przytoczeniem, w tym poprzedzonymi słowami: mowiąc (1), rzekąc (1)] (3): Tamo przed nijm na iedno kolano klękali/ ij obłudnie go pozdráwiali rzekątz Pozdrowion bądz krolu żydowſki/ zatym iemu policżki dáwali/ ij grubie mu laiali. OpecŻyw 128v; LatHar 712; Y oblekli go w purpurę/ y włożyli nań/ vplotſzy/ ćirniową koronę. Y poczęli go pozdráwiáć/ Witayże krolu Zydowiki. Y bili głowę iego trćiną WujNT Mar 15/18.

3. [Uzdrawiać: