[zaloguj się]
[pdf]

POŻYĆ SIĘ (1) vb pf

Fleksja

inf pożyć się.

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w. s.v. pożyć.

W funkcji wzajemnej: Zadać sobie nawzajem klęskę (w antropomorfizowanym opisie gry w szachy): [Borzuj] Kazał wnet w pole wyciągnąć pieſzkowi [...] przećiw niemu/ pan woyſká cżarnego/ Wypráwił tákież dworzániná ſwego. Nátárwſzy ná ſię/ nie mogli ſie pożyć. KochSz A4v.

Synonimy: pobić się, porazić się.

Formacje współrdzenne cf ŻYĆ.

LW