« Poprzednie hasło: PRAWOWAĆ SIĘ | Następne hasło: PRAWOWANIE SIĘ » |
PRAWOWANIE (15) sb n
prawowanie (13), prawowanie się (2) CzechRozm, Calep.
Oba a oraz o jasne; teksty nie oznaczają -é lub oznaczają niekonsekwentnie.
sg | pl | |
---|---|---|
N | prawowani(e) (się) | |
G | prawowaniå | |
D | prawowaniu | |
A | prawowani(e) | prawowaniå |
L | prawowaniu się |
sg N prawowani(e) (się) (5). ◊ G prawowaniå (4). ◊ D prawowaniu (3). ◊ A prawowani(e) (1). ◊ L prawowaniu się (1). ◊ pl A prawowaniå (1).
Sł stp notuje, Cn.s.v. wyprawować co, Linde brak.
- 1. Procesowanie się (14)
- 2. Prowadzenie procesów sądowych (1)
prawowanie (się) o co (2): Haereditaria controversia, Práwowánie o ymienie. Mącz 152c; Toć ieſt moiá rádá/ y to o tych woynách/pomśćie/ y práwowániu ſie wiernych o ſwe dolegliwośći wyrozumienie CzechRozm 256.
prawowanie (się) czyje (2): ODporowi wniektorych ſpráwách odwłoki ná rozmyſlenie niebywáią dáne [...]: Aby ich práwowánie nieweſzło w wielkie nakłády. GroicPorz f3v; CzechRozm 256.
»waśni albo prawowania« (1): A tą náuką dobrą/ nietylko zábraniáli cżęſtego grzechu ktory śie w on cżás przygadzał/ ále też burdy álbo zámieſzánia/ y waśni álbo práwowánia vſkramiáli KuczbKat 325.
Synonim: proces.
Cf PRAWOWAĆ, PRAWOWAĆ SIĘ
MP