[zaloguj się]
[pdf]

[PREKURSOR sb m

e oraz o jasne.

Fleksja
pl
I prekursormi
L prekursorach

pl I prekursormi. ◊ L prekursorach.

Sł stp, Cn, Linde brak.

1. Ten, kto poprzedza, zapowiada, zwiastuje [praecursor – uprzedziciel, poseł Mącz 74d; – przedchadzacz, przedesłaniec Calep; poprzednik – praecursor Cn]: Wprawdźieć iednéy rzeczy ieſcze niedoſtáie [do znaków przyjścia Antychrysta]/ to ieſt/ áby obrzydność ſpuſtoſzenia vśiádłá ná mieyſcu świętym: ále y tá/ day to że iéy ieſcze w oſobie vniwerſálnéy niémáſz/ ieſt przećię po wielkiéy częśći w precurſorách JanWróż 34.
2. Wysłannik, delegat [od kogo a. ab aliquo do kogo]: A gdy już ichm. panowie komisarze Króla Francuskiego od nas odeszli, tedy pan Zamoyski starosta bełski imieniem pana Ciołka i pana Ponietowskiego, tych którzy beli prekursormi od Senatu et ab omnibus ordinibus do Króla Francuskiego i Pana naszego, z nami mówił DiarPos 101.

Synonimy: 1. antecesor, przedchadzacz, przedesłaniec, uprzedziciel; 2. legat, poseł, przodek, posłaniec, wysłaniec.]

JDok