« Poprzednie hasło: PROBOJ | Następne hasło: PROBOSZCZ » |
PROBOSTWO (14) sb n
Pierwsze i drugie o jasne; końcowe o prawdopodobnie jasne (tak w -stwo).
sg | pl | |
---|---|---|
N | probostwo | |
G | probostwa | probostw |
A | probostwo | |
L | probostwie |
sg N probostwo (1). ◊ G probostwa (3). ◊ A probostwo (8). ◊ L probostwie (1). ◊ pl G probostw (1).
Sł stp, Cn notuje, Linde bez cytatu.
W połączeniach szeregowych (5): A iżby ſſánował [kapłan] duſſe Iáko oſlem ták ią kłuſſe Niemoże mu ták wiele dáć Iáko on ſmie nánię nábráć Cuſtodia/ Dziekánia Prebendá y Kánonia Abo też owo proboſtwo RejRozpr C; przeſto ſie teſz naprzod s Herbow wylitzáią [kapłani]/ niſſli w Kánonią/ w proboſtwo/ álbo w Biſkupſtwo poſseſsyą wezmą. KrowObr 124v; BielKron 305v; á niechayżeć iedno dádzą ſynowi biſkupſtwo/ álbo proboſtwo/ álbo iáką bogátą żonę RejAp 149v; CzechEp 23.
W połączeniu z przymiotnikiem od nazwy miejscowej (2): Rożdzyelił [!] [Semowit] potym dwiemá ſynom kſięſtwo Mázowieckie/ Iánuſzowi Wárſzáwę/ á Semowitowi Płocko/ á Henrykowi młodſzemu dał proboſtwo Lęcżyckie BielKron 378; KwiatOpis [D].
Synonimy: 2. parafija, plebanija.
ALKa