« Poprzednie hasło: PROROKOWANIE | Następne hasło: PROROKUJĄCY » |
PROROKOWANY (4) part praet pass impf
prorokowany (3), prorokowan (1).
Wszystkie o prawdopodobnie jasne (tak w prorokować); w formach złożonych a jasne, w formie niezłożonej pochylone.
sg | |||||
---|---|---|---|---|---|
m | N | prorokowany, prorokowån | n | N | |
G | G | prorokowanégo |
pl | ||
---|---|---|
N | subst | prorokowan(e) |
sg m N (praed) prorokowany (1) CzechEp, prorokowån (1) RejPos. ◊ n G prorokowanégo (1). ◊ pl N subst prorokowan(e) (1).
Składnia dopełnienia sprawcy: prorokowany przez kogo (1) CzechEp.
Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu s.v. prorokować.
prorokowan komu (1): RejPos 28v cf Szereg.
prorokowany o kim (1): w którym Kápłánſtwie ón ſam [Chrystus] piérwſzą moc máiąc/ ónym [kapłanom] téy mocy vżyczáć á vdźiéláć raczy: przez któré doſkónále wypełnia vrząd ónégo o ſobie prorokowánégo Kápłáńſtwá BiałKat 126.
Synonimy: opowiedany, powiedany, przepowiedany, zapowiedany.
Cf PROROKOWAĆ
AĆ