[zaloguj się]
[pdf]

PRYMICYJE (2) sb f pl t

Fleksja

N prymicyj(e) (2).

Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.

1. Rzeczy najlepsze, najkosztowniejsze ofiarowywane Bogu [primitiae – pirworodne, sunt primae partes fructuum deo offerendae BartBydg; – pierwszy owoc Mącz 322b; – piersze użytki z rolej Calep; pierwiastki, pierwociny – primitiae Cn] (2): Rzekł k niemu [Mojżeszowi] Pan Bog po długiey náuce: Weźmi przednie rzecży (marg) Primicye. (–) od ludu Izráelſkiego/ od tych tylko ktorzy to dobrowolnie ofiárowáć będą/ to ieſt/ złoto/ ſrebro/ ſzáty przenacżyſtſzych farb [...] á niech mi poſtáwią dom ſwięty BielKron 32v.
Szereg: »prymicyje albo pierwotki« (1): Prymicye albo pierwotki. 32. BielKron Llll2.
2. [Początki; tu: pierwsza bitwa [czego]:
Szereg: »prymicyje albo początki«: Te były, iż tak rzekę, prymicyje albo początki hetmaństwa jego, u króla Zygmunta miłe OrzŻyw 215.]

Synonimy: pierwiastki, pierwizny, pierwociny, pierwotki, pirwostki.

JDok