| « Poprzednie hasło: PRZEBIJAĆ | Następne hasło: PRZEBIJAJĄCY » |
PRZEBIJAĆ SIĘ (10) vb impf
sie (8), się (2).
e oraz a jasne.
| inf | przebijać się | |||
|---|---|---|---|---|
| indicativus | ||||
| praes | ||||
| sg | ||||
| 1 | przebijåm się | |||
| 2 | przebijåsz się | |||
| 3 | przebijå się | |||
| praet | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | m pers | przebijali się |
| fut | ||||
|---|---|---|---|---|
| sg | pl | |||
| 3 | m | m pers | przebijać się będą | |
| f | przebijać się będzie | m an | ||
| conditionalis | ||
|---|---|---|
| pl | ||
| 3 | m pers | by się przebijali |
inf przebijać się (1). ◊ praes 1 sg przebijåm się (3). ◊ 2 sg przebijåsz się (1). ◊ 3 sg przebijå się (2). ◊ praet 3 pl m pers przebijali się (1). ◊ fut [3 sg f przebijać się będzie.] ◊ 3 pl m pers przebijać się będą (1). ◊ con 3 pl m pers by się przebijali (1). ◊ [part praes act przebijając się.]
Sł stp brak, Cn notuje, Linde XVII – XVIII w. s.v. przebić.
przebijać się którędy (1): Perrumpo – Prżełamuię, ſrotkiem ſie przebyąm. Calep 789a.
przebijam się do kogo (1): Przykazał w ten cżás krol Syriyſki ſwoim Rycerzom/ áby ſie do Achábá przebijáli opuśćiwſzy ine/ á zábili go álbo poimáli. BielKron [842].
przebijać się przez kogo (2): Stráſznáć ieſt náſtąpić ná dziáłá/ leść ná mury/ przebijáć ſie przez woyſká RejZwierc 177v, 167v.
W połączeniach szeregowych (2): Nuż záſię ludzie pogáńſczy/ tylko dla ſławy ſwey ná wielkie niebeſpiecżeńſthwá á práwie ná ſmierć ciáłá ſwe wydawáli/ ná dziáłá nábiegáli/ przez woyſká ſie przebijáli/ ná mury y w ognie wſkákowáli. RejZwierc 167v, 177v.
[przebijać się przez co: Bárwá tego záćmienia będźie przycżernieyſzym ábo śmláda/ przez ktorą śmládość: nieiáka bronatność przebiiać ſię będźie. MusProgn A4.]
przebijać czym (1): Transluceo – Przebyam ſie ſwiatłoſczią. Calep 1080b.
Synonimy: 1. przedzierać się; 1., 2. przebadać.
Formacje współrdzenne cf BIĆ SIĘ.
MN