« Poprzednie hasło: [PRZEBACZYWAĆ] | Następne hasło: 2. [PRZEBADAĆ] » |
1. PRZEBADAĆ (4) vb impf
przebadać (2), przebodać (2); przebadać HistAl, SkarŻyw; przebodać BielSpr, Calep.
Teksty nie oznaczają é oraz ó; e prawdopodobnie jasne (tak w prze-); pierwsze a w formach osobowych pochylone.
indicativus | ||
---|---|---|
praes | ||
sg | ||
1 | przebodåm | |
3 | przebådå |
praes 1 sg przebodåm (1). ◊ 3 sg przebådå (1). ◊ part praes act przebådając, przebodając (2).
Sł stp, Cn brak, Linde także XVII – XVIII w.: przebadać, przebodać s.v. przebość.
przebadać czym (2): Widząc to Porus záſmućił ſie/ Perſowie zátim cżynili nawáłnoſć ná Indi ſtrzeláiąc/ y kopiymi ie przebadáiąc porażáli. HistAl H; BielSpr 17v. Cf [przebadać czym komu przez co].
[przebadać czym komu przez co: Lecz Wolſcens przez iego kośći mieczem pierśi mu podobne przebada [sed viribus ensis adactus transabiit costas et candida pectora rumpit IX 431-432]/ A zátym Eurialus ku źiemi vpada. VergKoch 258 (Linde).]
Synonimy: a. dziurawić, przebijać, przetłukać.
Formacje współrdzenne cf BOŚĆ.
MN