[zaloguj się]
[pdf]

PRZEBRAKOWAĆ (2) vb pf

e oraz o prawdopodobnie jasne (tak w prze- oraz w -ować); pierwsze a jasne.

Fleksja
praet
sg pl
3 m przebrakowåł m pers przebrakowali

[fut 3 sg przebrakuje.] ◊ praet [3 sg m przebrakowåł.] ◊ 3 pl m pers przebrakowali (1). ◊ part praet act przebrakowåwszy (1).

Sł stp, Cn brak, Linde także XVII – XVIII w.

Dokonać selekcji, przebrać [kogo, [co]] (2): [było] ná ten cżás ludzi w Rzymie 84000. [Serwius] Przebrákowawſzy ie/ obroćił niektore godnieyſze ná ſpráwy/ niektore do roley/ niektore ná rzemioſłá/ niektore ná rycerſtwo. BielKron 103, 31; [A ieſli iedne [wiary] ſą dobre á drugie złe/ cżemuże ich tá Confoederácia nieprzebrákuie? SkarUp 16; BielKron 1597 645 (Linde)].

Synonimy: przebrać, wybrać.

Formacje współrdzenne cf BRAKOWAĆ.

Cf PRZEBRAKOWANIE

JR