Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: RUMOWAĆ SIĘ

Następne hasło: [RUMOWY] »

RUMOWANIE (3) sb n

o oraz a jasne; w e wahania.

Fleksja

	sg
N	rumowanie
G	rumowaniå
D	rumowaniu
A	rumowanie
L	rumowaniu

sg N rumowanie (1); [-e], -(e) (1). ◊ [G rumowaniå; -å, -(a).] ◊ D rumowaniu (1). ◊ [A rumowanie; -e, -é.] ◊ L rumowaniu (1).

Sł stp notuje, Cn, Linde brak.

Znaczenia

I. [Rzeczownik od „1. rumować”]
- 1. [Uprzątanie, oczyszczanie]
- 2. [praw. Opuszczanie majątku, zwalnianie (na czyjąś rzecz) zasądzonych dóbr]
II. Rzeczownik od „rumować się”: wyprowadzanie się, ustępowanie z jakiegoś miejsca (3)

I. [Rzeczownik od „1. rumować”:

1. Uprzątanie, oczyszczanie [czego]: te [rzeki Warta i Notesz] iż wedle Státutow máią być wolne y ſpuſtne [...]/ deputowáliſmy pewne Kom^miſarze/ ktorzy z [...] Kśiążęty Pomorſkimi tráktowáć będą [...]. A to gdy ná Syem będźie nam przez ty Kom^miſarze odnieśione tedy [...] około rumowánia Wárty/ nie odwłocżnie poſtánowiemy Konst 1563 22v.

2. praw. Opuszczanie majątku, zwalnianie (na czyjąś rzecz) zasądzonych dóbr: Jan Czichi [...] z [...] Sstanyslavem Bylynskim dobrovolnye zessnali, yss ty rzeczy ssą vydane [...] panu vrodzonemu Janovy Jordanovy [...], kthore bily na on czass przy rvmovanyv zostaly. ZapSądKrak 32, 31, 46, 84; Wſzákże niekędy záchowuią ten obyczay/ iż [...] dáią z Vrzędu przez dwie niedźieli drugi ſtopień Rumowánie tymiż ſłowy iáko y Wwiązánié/ tylko miáſto tego ſłowá Intromiſsio, álbo Indicatio, nápiſzą Euacuatio. GroicTyt 86v, 86v.

Wyrażenie: »rumowanie dobr, imienia«: A vrzand groczki starossczy Cracowski skazal, aby bylo rumovanye ymyenya tego wssythkyego ZapSądKrak 31; SzczerbSpecSax 330.

Szereg: »rumowanie i wyprzątnienie«: [gdyby kupiec używający dóbr, za które zapłacił tylko częściowo] powiedźiał że vmowy ſtrzymáć/ áni zapłáty viśćić niemoże/ przedawcáby ſie domagał rumowánia y wyprzątnienia dobr/ [...] powinienli tu kupiec dobrá [...] wyprzątnąć [...]? SzczerbSpecSax 330.]

II. Rzeczownik od „rumować się”: wyprowadzanie się, ustępowanie z jakiegoś miejsca (3): Ale ieſli który poddány náſz [...] od tego który ieſt wykupión/ krzywdę y ſzkodę ma: tedy o takową krzywdę álbo ſzkodę Práwem źiemſkim z nim czyni: á potym ku rumowániu [ad migrandum, quod Rumowánié vocant JanStat 100] káżdy/ [...] czás ſześć niedźiél wolny niechay ma SarnStat 98, 687.

Szereg: »prowadzenie albo rumowanie« (1): Vſtáwiliſmy/ iż gdybyſmy kogo wykupowáli/ álbo kto zá náſzym Conſenſem wykupował z dobr náſzych: [...] Ktorego wykupiwſzy/ ma mu być dano prowádzenie álbo rumowánie zá ſzeſć niedzyel UstPraw A.

Cf RUMACYJA, 1. RUMOWAĆ, RUMOWAĆ SIĘ