[zaloguj się]
[pdf]

PRZECHODZIEC (1) sb m

[przechodziec], przechodziec a. przechodźca.

Teksty nie oznaczają ó oraz é; oba e prawdopodobnie jasne (tak w prze- oraz -ec).

Fleksja
sg
N przechodziec
inne pl A m pers - przechodźc(e)

[sg N przechodziec.] ◊ pl A m pers przechodźc(e).

Sł stp: przechodźca, Cn brak, Linde XVI w. (ten sam przykład): przechodźca.

Ten, kto poprzedza, idzie wcześniej: [vbi precursor {(przechodzecz)} pro nobis introvit iesus [Vulg Hebr 6/20] Glosy II nr 84/177.]

przechodziec czyj: iádácże trzew ludzkich/ á pożerce krwie/ rodzice y namowce duſz bez ráthunku chćiałeś ſtráćić/ [...] Ale y tym iáko to ludziom odpuśćiłeś/ y poſlałeś przechodźce woyſká twoiego [et misisti antecessores exercitus Tui] Sierſſenie/ áby ie potroſſe z źiemie wygnáli. Leop Sap 12/8.

Synonimy cf PRZECHODZEŃ.

Cf PRZECHODZEŃ

MN