[zaloguj się]
[pdf]

PRZECIWIĄCY SIĘ (2) part praes act

e jasne.

Fleksja
sg
mNprzeciwiący sie
pl
A m pers przeciwiącé sie

sg m N przeciwiący sie (1). ◊ pl A m pers przeciwiącé sie (1).

Sł stp, Cn, Linde brak.

Sprzeciwiający się, występujący przeciw; repugnax Calep (2): Repugnax – Przecziwiączi ſie. Calep 915b.

przeciwiący się czemu (1): á ieſliby ináczéy czynili/ wſzyſtki Dekrétowi temu przećiwiącé ſie [Decreto huic contravenientes JanStat 1035] dozwalamy y ſkázuiemy/ áby od Stároſty náſzégo byli imáni SarnStat 1235.

Synonimy: przeciwiający się, sprzeciwiający się, walczący, występujący.

Cf PRZECIWIĆ SIĘ

MN