[zaloguj się]
[pdf]

PRZECZANIE (2) sb n

Teksty nie oznaczają é; a jasne.

Fleksja
sg
N przeczani(e)
G przeczaniå

sg N przeczani(e) (2). ◊ [G przeczaniå.]

Sł stp, Cn, Linde brak.

Sprzeczka, kłótnia, nieporozumienie (2):

przeczanie miedzy kim (2): przetoż bądźmy ſobie rowni/ á nie bądź miedzy námi przeczánie HistRzym 96, 95.

Ze zdaniem przydawkowym (1): Przyiaćielu miły/ nie bądź miedzy námi przecżánie ktoryby znas był lepſzy HistRzym 95.

[Wyrażenie przyimkowe: »krom przeczania« = bezsprzecznie: Sine controverſia á dijs ſolus diligeris. Krom przetzánia ſámego ćiebie Bog miluye. TerentMatKęt O3v.]

Synonimy: kłotnia, spor, sprzeczanie.

Cf PRZECZAĆ SIĘ

DDJ