« Poprzednie hasło: (PRZEĆWICZYĆ) | Następne hasło: PRZED » |
PRZEĆWICZYĆ SIĘ (3) vb pf
e prawdopodobnie jasne (tak w prze-).
inf | przećwiczyć się |
---|
praet | ||
---|---|---|
pl | ||
3 | m pers | przećwiczyli się |
inf przećwiczyć się (2). ◊ [fut 3 sg m przećwiczy się. ◊ 1 pl przećwicz(e)my się. ◊ praet 3 pl m pers przećwiczyli się.] ◊ part praet act przećwiczywszy się (1).
Sł stp, Cn brak, Linde także XVII – XVIII w.
przećwiczyć się w czym (1): niechby o tem było ſtáránie/ áby ſtudenći przećwicżywſzy ſię w pirwſzych trzech náukách Grammatiki, Dialektiki, y Retoriki, káżdy ſię wdał w tę náukę/ ktoreyby ſię naywięcey vcżył y wniey ſię ćwicżył. ModrzBaz 134v; [W tych tedy historiách/ gdy ſye iuż przećwicży/ że ták vcżonym będzie [...]/ będzie mu ták ſmákowáłá náuká/ że [...] bárzo będzie rad ſam cżytał LorichKosz 9v (Linde); CiceroKosz 157; Tym cżáſem ſędzia okrutny Serenus záchorzał/ y chorobá iego dáłá cżás świętym onym nowo chrzcżonym/ przez dni cżterdzieśći/ iſz ſię wzakonie Bożym zá náuką Piotrá y Márcelliná przećwicżyli SkarŻyw 505].
przećwiczyć się gdzie (1): Bo w Rzecżypoſpolitey/ gdy był w onym kole/ Mogł ſie żacżek przećwicżyć/ pewnie w iego [kasztelana Sirakowskiego] ſzkole. RejZwierz 57v.
Synonim: poduczyć się.
Formacje współrdzenne cf ĆWICZYĆ SIĘ.
JR