[zaloguj się]

ĆWICZYĆ SIĘ (212) vb impf

sie (157), się (55).

Fleksja
inf ćwiczyć się
indicativus
praes
sg pl
1 ćwiczę się ćwiczymy się
3 ćwiczy się ćwiczą się
praet
sg pl
1 m ćwiczyłem się, -m się ćwiczył m pers -śmy się ćwiczéli
2 m -ś się ćwiczył m pers
3 m ćwiczył się m pers ćwiczyli się
f ćwiczyła się m an
n subst ćwiczyły się
fut
sg pl
1 m będę się ćwiczył m pers
2 m będziesz się ćwiczył m pers
3 m m pers będą się ćwiczyć
imperativus
sg pl
2 ćwicz się ćwiczcie się
3 niech(aj) się ćwiczy
conditionalis
sg pl
1 m m pers bychmy się ćwiczyli, byśmy się ćwiczyli
2 n subst byście się ćwiczyły
3 m by się ćwiczył m pers by się ćwiczyli
f by się ćwiczyła, by się ćwicz(e)ła m an
n subst by się ćwiczyły
con praet
sg pl
3 m by się był ćwiczył m pers by się byli ćwiczyli

inf ćwiczyć się (48).praes 1 sg ćwiczę się (7).3 sg ćwiczy się (15).1 pl ćwiczymy się (2).3 pl ćwiczą się (14).praet 1 sg m ćwiczyłem się, -m się ćwiczył (5).2 sg m -ś się ćwiczył (2).3 sg m ćwiczył się (11). f ćwiczyła się (1).1 pl m -śmy się ćwiczéli (1) WyprPl.3 pl m pers ćwiczyli się (23). subst ćwiczyły się (2).fut 1 sg m będę się ćwiczył (4).2 sg m będziesz się ćwiczył (2).3 pl m pers będą się ćwiczyć (1).imp 2 sg ćwicz się (9).3 sg niech(aj) się ćwiczy (2).2 pl ćwiczcie się (2).con 3 sg m by się ćwiczył (10). f by się ćwiczyła (1) GosłCast, by się ćwicz(e)ła (1) KwiatKsiąż.1 pl m pers bychmy się ćwiczyli (6) RejPos (4), RejZwierc (2), byśmy się ćwiczyli (3) BibRadz, RejPosWstaw, LatHar.2 pl subst byście się ćwiczyły (1).3 pl m pers by się ćwiczyli (25). subst by się ćwiczyły (2).con praet 3 sg m by się był ćwiczył (1).3 pl m pers by się byli ćwiczyli (2).part praes act ćwicząc się (9).

stp brak, Cn notuje, Linde XVIXVIII w.

Doskonalić się w czymś, uczyć się, kształcić się (przez częste powtarzanie jakiejś czynności, ćwiczenie); zaprawiać się do czegoś; wprawiać się w co, wdrażać się do czegoś, zajmować się czym; przygotowywać się; wzorować się; nabierać biegłości, doświadczenia; starać się; artem exercere, excolere ingenium litterarum studiis, se exercitare, studere, versari Mącz; elaborare in aliqua re, se exercere, exerceri, expoliri, meditari, ingenium producere, tirocinium alicubi ponere, expoliendum limandumque se alicui docto viro permittere Cn (212): Czwicz ſie włocząc ſię po ſwiátu RejRozpr F2v, E3, F2, I; Miły Kupczie ktoć tak radził Gdzes tego rozumu nabył Inák ſię ſam cżj cwiczili Znácż yż nie wtwey skole byli RejKup v4v, e3v, m3v, n4, bb3; BielKom B2v; A ty ſie też pilnie ćwicż byś był cżłowiek práwy. RejWiz 96, 72; Tám [we Włoszech] ſie tá zacna páni/ z młodośći ćwicżyłá RejZwierz 49, 71v; RejZwierz[Wirzb] A4v; BibRadz I *2v; BielKron 253; Gymnasiastes, Vczeń który ſie w yákieyżekolwiek ſzkole ćwiczy. Mącz 150c, 14c, 213a, 486b; bo kto chce w cżym być oſobny/ muśi ſie długo/ y náder pilnie ćwicżyć. GórnDworz M5; RejPos Ooo6; RejZwierc 104, 160v; Ephebium – Miesce gdze się młodz czwiczy. Calep 365b; Rozbiéráiąc my páni tę twoię przygodę/ Cwiczymy ſie zdáleká/ widząc táką ſzkodę. GosłCast 43, 6 [2 r.].

ćwiczyć się czego (1): Swiętá ná pálcách będźieſz cżęſto licżył/ Práwá ſię ćwicżył. KlonFlis H2v.

ćwiczyć się około czego (1): A Cretenſczy y Lacedemonſcy Legislatores/ [...] chćieli też poniey [po młodzi] yżeby ſię około łowow cżwicżeła KwiatKsiąż M3.

ćwiczyć się do czego czym (1): áby też oni [panowie] także ſwoie Dwory nie zá co inſzego v ſiebie mieli/ iedno zá ſzkoły wſzelákich cnot/ [...] á nikogo do nich niepuſzcżáli/ iedno tego [...] ktoryby ieſzcże proſtakiem y nieukiem był/ á chćiałby ſię vcżyć/ y do wſzelákiey cnoty vſtáwicżną zabáwą ćwicżyć. ModrzBaz 14.

ćwiczyć się na co (7): RejKup aa5; Abowiem wiele ich naydźie/ ktorzy będąc w towárzyſtwie przemięſzkawáiąc w leſyech/ w gáioch/ ſpołem ſobie męki zádawáią/ y ćwiczą ſye ná wyćierpienie rozmáitych mąk GroicPorz ii3v; BielKron 439v; RejZwierc 13v; Orzechowſcy. NIewiem te zacne ludzi iákci mam zálećić/ Muſiałbym ſie ſnádź ná tho miedzy bogi ćwicżyć PaprPan S2v; á przypátrz ſię pilnie/ Ieſli prawdźiwie/ czy mówią omylnie/ Ze białégłowy ná to ſię ćwiczyły/ Aby nas zá nos proſtaki wodźiły. KochFr 46. Cf ćwiczyć się na co z czego.

ćwiczyć się na co z czego (1): Ale drudzy ná ſkázę z pożytkow ſie ćwicżą/ Nikomu nie dobrego iedno ſobie życżą. RejWiz 90v.

ćwiczyć się w co (1): Natymeſmy z radami naſſemi i z Poſli ziemſkiemi zoſtali, aby volno belo kazdemv poddanemv naſfemv wiachacz do ktoreibi kolviek ziemie chczial vidziecz, ſluzycz, y wdobreſie obyczaie czwiczycz. ComCrac 13v.

ćwiczyć się czym (13), kim (1): Mnima iż gdy chce może rozumu pożycżyc Anoby ſie nieboże lepiey właſnym ćwicżyć. RejWiz 6, 68, Cc3; RejZwierz A5v; iáko ſie ma [młody a poczciwy człowiek] w ſrzednich leciech ſwych záchowáć áż do ſtárſzego wieku ſwego/ áby ſie młodſzy ſtárſzym ćwicżył RejZwierc 28v; A iuż ſie nie ćwicż mnimániem ludzkim áni biegłoſcią ſwiátá tego/ iedno ſie ćwicż rozumem/ cnotą RejZwierc 146, 91, 146, 154 [2 r.]; Procz obcych doydzie Rycerz każdy iego torem/ Kreſu sławy rycerſkiey ćwicząc ſię tym wzorem. StryjKron 567; PudłFr 46; ABy tákowi Kortyzani ku niedoſtoieńſtwu náſzému y obelżéniu narodu Polſkiégo ná Dworze Rzymſkim tákowémi nieprzyſtoynémi chytrośćiámi ſie nie ćwiczyli SarnStat 176. Cf ćwiczyć się czym z czego.

ćwiczyć się w czym (54): RejRozpr K2v, K3; Strzeż mie [...] Od ſieći tych ktorzy ſie iuż w ſwowoleńſtwach ſwych ćwicżyli LubPs ee3v; RejWiz 5v, 10, 76v, 93v; Snadź ten náſz gdzyeś Trzecieſki/ tey ſzkoły záchwycił/ W cnotach y w obycżáioch/ by ſie przy nich ćwicżył. Zeby wiele młodzyeńcow/ cne przykłády z niego/ Mogli bráć/ y z náuki/ y s poſtępkow iego. RejZwierz 75v; Káżdemubych zacnemu/ tego wiernie życżył/ By ſie w tey Grámmátice/ co napilniey ćwicżył. RejZwierz 63v, 67; Potym ſię w gadaniu żobopolnym mamy ćwicżyć KwiatKsiąż I; Gdyż wiele w ięzyku tym [słowieńskim] zacznych pism wychodzi W ktorych ſię słuſznie máią ćwicżyć ludzie młodzi Mącz L; In suo pulvere currere, Obieráć ſie ćwyczić ſie w ſwym rzemięſlie. Mącz 331b; Declamo, declamaciyą á rzecz czinię/ yáko czinią w Kolegiach nauczeni dla ćwiczenia w wymowie/ álbo ćwiczić ſie w wymowie. Mącz 55c, 14c, 180a, 292a, 423b; á wſzákże ták [dworzanin powinien śpiewać i grać na lutni] áby ſie nie zdáło iż ſie w thym zbytnie ćwicży/ ále iż tho ma ſobie iáko zá iedno igrzyſko GórnDworz Kv; Moſkwá ſnadź/ bárzo ſie w thym máło ćwicży/ á wżdy ſzáchy náder dobrze vmie GórnDworz M5, E3v, Fv, I8v, N3 (9); RejPos 250; RejZwierc 13v; Bo y ſáme przezwiſká podawáią mi do tego drogę/ ábych Kánonikámi zwał tych/ ktorziby ſię w kanoniech/ to ieſt/ w náukách Bibliey naywięcey ćwicżyli ModrzBaz 131v; Trzebá ſię też ćwicżyć w piſániu/ dyſputácyie y deklámácyie ſpráwowáć ModrzBaz 134v, 14, 134v [2 r.]; SkarŻyw 411; W ktorych to cnotach [mądrości, sprawiedliwości, mężności] ćwicżyć ſię trzebá wnet z lat młodych GórnRozm L2v; Declamo ‒ Mowi czinię, czwicze ſzie w miſzlionich oraciaach. Calep 291a; Kato młodzieniec ćwicżąc ſie w wymowie Philozophiey/ wielkiego milcżenia vżywał. Phil G; GrabowSet N3; GosłCast 6; Lákomſtwo v wſzytkich/ mowi Prorok/ ná głowie: od máłego do wielkiego począwſzy/ wſzyſcy ſię ćwicżą w złym nábywániu/ y łákomym zbierániu. SkarKazSej 704b. Cf »ćwiczyć się w nauce«, »w prawie, prawa się ćwiczyć«.

ćwiczyć się czym z czego (1): Bo przeſzły cżás będzieſz pámięthał y im ſie ćwicżył s cżytánia ſpraw onych zacnych/ mądrych/ á poważnych ludzi. RejZwierc 19.

W charakterystycznych połączeniach: ćwiczyć się w cnotach (4), w pisaniu (3); ćwiczyć się z młodu (młodości, z dzieciństwa) (3), nadobnie, pilnie (3).

Zwroty: »ćwiczyć się w nauce« [szyk zmienny] (10): Versatus est in omni genere disciplinarum, Dobrze ſie czwiczył we wſzelákich naukách. Mącz 143c, 14c [2 r.], 60a, 490a; do cżego ktho chce przyść/ muśi śiłá pilnośći przyłożyć/ bárzo wiele cżáſu ſtrawić/ proſto iákoby ſie też w zacney iákiey náuce ćwicżył GórnDworz M5; ModrzBaz 13v, [16]v, 134v; ReszHoz 134.

»w prawie, prawa się ćwiczyć« (3 : 1): RejRozpr D4; Leguleius, Który ſie ćwiczy w práwie á yeſt dobrze w nim ćwiczony. Mącz 190c; Mowiąc lepiey wto mieyſce poki służą śiły/ Rycerſkie miecżem bronić Oycżyzny ſwey miłey. Albo ſię w práwiech ćwicżyć/ krętnych świekotliwych RybGęśli B3; KlonFlis H2v.

»ku [czyjej] woli się ćwiczyć« (1): Widziſz iż tu ná ſwiecie wdzyęcżnie to pan káżdy Prziymuie/ kiedy ſługá pilen tego záwżdy/ Iż ſie ku iego woli vſtáwicżnie ćwicży RejWiz 49v.

Szeregi: »kochać się i ćwicżyć się« (2): á nie telko ſie kochał [Aleksander Wielki] y ćwicżył w Hiſtoriey/ ále też y te ſubtelnieyſze náuki/ [...] chciał vmiec GórnDworz G3v; RejZwierc 13v.

»poznawać a ćwicżyć się« (1): Tych cnot niech ſię przyucżáią poznáwáć á ćwicżyć ſię wnich/ áby nimi nietylko o ſobie ále też y o drugich vmieli rádźic. ModrzBaz 14.

»uczyć (się) i (a) ćwicżyć się« [szyk 2 : 1] (3): GliczKsiąż O2; A tu ſie ćwicż á vcż káżdy przełożony ſwiátá tego/ z iákim rozmyſłem maſz co cżynić RejPos [323]; niechby o tem było ſtáránie/ áby ſtudenći [...] káżdy ſię wdał w tę náukę/ ktoreyby ſię naywięcey vcżył y wniey ſię ćwicżył. ModrzBaz 134v.

W przen (6): CIkowſcy nie proſtacy/ y zá młodu byli/ Pewnie ſie nie zá piecem/ v cieląt ćwicżyli. RejZwierz 58; BRoniewſkich narodowie/ záwżdy znácżni byli/ A w kącie nigdy pewnie/ że ſie nie ćwicżyli. RejZwierz 89; Thámże z rucżnicą á z wędką biegáiąc około Nieſtru áż do oſḿnaſcie ſie lath ćwicżył Bąki ſtrzeláiącz. RejZwierc 274.
Zwroty: »ćwiczyć się około brogow« (1): A ten dla kábatá rok przy vrzędniku muſiał mieſzkáć/ áż ociec przyiechawſzy toż mu iny ſpráwił/ á pan młody ſie ćwicży około brogow z wronámi. RejZwierc 274v.

»ćwiczyc się w [czyjej] szkole« [szyk zmienny] (2): SNadź to ćwicżenie Mędrcá onego zacnego/ Solinuſá co vcżył życia pocżćiwego/ Wierzę że w iego ſzkole ten ſie cny pan [Wolski] ćwicżył PaprPan G2v; Támże ſię też ćwicżyły [Cyganki] w oney ſwoiey ſzkole/ Iák ſąśiedzkie przęwabić żyto ná ſwe pole KlonWor 7.

a. Kształcić się, doskonalić w rzemiośle rycerskim, sztuce wojennej, żołnierskiej (36): A gdyby ná gránicy vſtáwicżnie byli/ Ludzie/ iáko nadobnie támby ſie ćwicżyli. Nieprziacielowi ſtrách á Koronie ſławá RejZwierc 251; Potym idąc przykłádem przodkow ſwoich/ ćwicżąc ſie/ ich obycżáiem/ náwykli prędko ſpráwy y záchowánia iákie oni miewáli/ wybili ſie z niewoley nieprzyiaćielom BielSpr 60v, 5v; [ludzie młodzi] niechby ſobie jaki słup ſtáwiáli/ do ktoregoby poćiſkiem/ [...] álbo oſzcżepem vtykáli/ ćwicżąc ſię iákoby ſię z nieprziaćielem potkáć mieli. ModrzBaz 110v, 110; DZiewki náſze áby ſie też ćwicżyły chcemy/ [...] Niech ſie vcżą ćiągnąć łuk/ ieździć ná Báchmácie BielSjem 21, 33.

ćwiczyć się do czego (4): niechby ſię [ludzie młodzi] iák do potrzeby ćwicżyli ModrzBaz 111. Cf »do boju się ćwiczyć«, »do broni się ćwiczyć«, »ćwiczyć się do celu«.

ćwiczyć się około czego (2) : KwiatKsiąż N4; [Goreccy] Około ſpraw Rycerſkich wybornie ſie ćwicżą PaprPan Bb3.

ćwiczyć się czemu (5): CZwicżćie ſie Rycèrſkim Sprawom młodźi Sármátowie/ Byśćie byli ku potrzebie záwżdy pogotowie. BielSpr b2, b4, 3v, 4v, 7.

ćwiczyć się czym (1): A nam [kaznodziejom]/ choćſmy iák żywo tym ſie nie ćwiczéli/ Dobrze iże wżdy wodźic rót nieporuczéli. WyprPl A4.

ćwiczyć się z kim (1): [Marius] choc był ſtáry [...]/ ná każdy dźień z młodżieńczyki wpole wyieżdżał/ y ſnimi ſię weſpołek cżwicżył. KwiatKsiąż O.

ćwiczyć się w czym (10): MiechGlab 21; BielSpr 28V; Aby záty pięniądze nágránicách młodźi ludźie ślácheckich domow w ſpráwách Rycerſkich śię ćwicżyli BiałKaz K4v; CzechRozm 252v; Bo niemoże to być/ áby ochotnie Hetmáńſkie roſkazánie cżynić mieli/ ábo też vmieiętnie powinnośći rycerſkiey doſyć cżynili/ ktorzi ſię w tem niećwicżyli. ModrzBaz 110, 97, 111v, 112; GrabPospR K4; niech mu [królowi] iáko pánu ſwemu Przyrodzonemu ſłuży: y ćwiczy ſię w ſpráwách Woiennych CiekPotr 88.

cum inf (4): RZymiánie ſtárzy mieli to w obyczáiu/ iż młode ludźi kthemu przypráwowáli/ áby ſie ćwicżyli ſzermowáć BielSpr 3v; Caripicy/ [...] ćwicżą ſie z łuku ſtrzeláć s koniá BielSpr 52, 5, 6v.

W charakterystycznych połączeniach: ćwiczyć się do potrzeby; ćwiczyć się rycerskim sprawam (około spraw rycerskich, w sprawach rycerskich, wojennych) (4), rzeczom rycerskim (około rycerskich rzeczy, w rzeczach rycerskich, wojennych) (5); ćwiczyć się strzelać (w strzelaniu) (2), szermować (2).

Zwroty: »ćwiczyć się ku bitwie« (1): Nie podnieſie národ przećiw narodowi miecżá/ ani ſie będą więcey ćwicżyć ku bitwie [nec exercebuntur ultra ad proelium]. Leop Is 2/4.

»do boju się ćwiczyć« (1): Wſzákoż ſynom [Herbort] do boiu iuż ſie każe ćwicżyć PaprPan Cv.

»do broni się ćwiczyć« (1) : A przeto tákowe ſzkoły y w náſzey Rzecżypoſpolitey byłyby bárzo potrzebne/ w ktorychby ſię młodźi ludźie do wſzelákiey broni ćwicżyli. ModrzBaz 111v.

»ćwiczyć się do celu« (1): Tedyć ia ku niemu trzy ſtrzały wyſtrzelę/ á ták ſtrzelę iákoby ćwicżąc ſie do celu [exercens me ad signum]. Leop 1.Reg 20/20.

Szeregi: »ćwiczyć się i gotować« (1): niechby ſię iák do potrzeby ćwicżyli y gotowáli [ad res serias se prepararet]. ModrzBaz 111.

»parać się a ćwiczyć się« (1): á zoſtawmy im [ludziom szlachetnego stanu] ſprawy woienne/ áby ſię tą zabáwką paráli/ á w niey ſię ćwicżyli [se exerceant]. ModrzBaz 97.

W przen [z kim] (1): [Pandion królewicz] Y ták ie mężnie biyał áż mu ſie prośili/ Wierzę że ſie z nim ſpołem Cieklińſcy ćwicżyli. PaprPan Zv.
b. Doskonalić się w sprawności fizycznej (5): Saliendo se exercere, Skacząć ſie ćwiczyć. Mącz 365a; Xystus, Szeroki/ nákrity plác álbo mieyſce ku przechadzce y krotochwili należąci/ też ſzeroka yátá álbo ſzopá w których ſie ſzermierſze [!] czáſu źimy ćwicżyli. Mącz 512c.

ćwiczyć się czym ku czemu (1): Ktoremu záprawdę wieleby przybyło/ kiedyby ludźie młodźi poniechawſzy obżárſtwá/ ſkakániem/ biegániem/ y ſzermierſtwem ku wſzelákiey ſie chypkośći ćwicżyli ModrzBaz 110v.

ćwiczyć się w czym (2): Vt, Cursu se exercere, W biegániu ſie ćwiczić. Mącz 73d; Tenże też gdy mu powiedano/ iáko Krol Nóapolſki Ferdinánd ieſt duży/ [...] hybki/ doſkokow/ [...] y do inych krotochwil/ powiedział: iż w iego ziemi/ niewolnicy w tym ſie ćwicżą GórnDworz Q7.

c. Doskonalić się w wierze; utwierdzać się w pobożności przez praktyki duchowe; oddawać się medytacjom religijnym; wzorować się; erudiri PolAnt; exerceri Vulg (51): Leop Ps 76/4, 7; Cwicż ſię Ieruſzalimie [Erudi teipsam Ierusalaim]/ áby nie odſtąpiłá duſzá moiá od ćiebie BudBib Ier 6/8.

ćwiczyć się około czego (2): abowiem iuż by mi nic inſſego nienáleżáło iedno ſie vſtáwicznie czwićić około dziwnych ſpraw twoich. RejPs 177, 182v.

ćwiczyć się ku czemu (2): WujJud 144v; ćwicz ſię ku pobożnośći [exerce autem teipsum ad pietatem]. WujNT 1.Tim 4/7.

ćwiczyć się czym (2): á doſwiadszał [Bóg] ſtałośći wiernych ſwych/ á ini áby ſie też byli ná potym ćwicżyli/ tymi ſwiętemi ſpráwámi y poſtępki ich. RejPos 50, 224v.

ćwiczyć się w czym (37): W przykażaniu twoim miły panie będę ſie ćwicżył/ á będę obacżał drogi twoie. WróbŻołt 118/15; RejPs 37v; LubPs aa5, aa5v [2 r.]; ále thylko o thych Mnichách dziſieyſzego wieku będę mowił/ ſkąd ſię wzięli/ [...] á zwłaſztza/ ktorzy áni ná puſztzy oſobno nie mięſkáią/ áni ſię wżadney náuce pobożney ćwitzą/ iedno tylko ſukniámi/ [...] od inſzych ludzi ſię odmieniáią KrowObr 133v; Leop Ps 76/13, 118/78; Abyś y W. K. M. ſam y ini mieli to cżytáć y w tym ſię ćwicżyć/ cżego wſzytkim dla oſięgnienia kroleſtwa wiecżnego ieſt potrzebá. BibRadz I *2v, I *2v, I *4; RejPos 37, 38, 63, 179, 199; Máią śie też ćwicżyć w modlitwách y w cżęſtey chwale Bożey KuczbKat 300, 220, 235, 300, 355; RejZwierc 42; RejPosWstaw [212]; CzechRozm 205; A maſz też ſam z śiebie ile być może/ cżynić inne owoce świętey pokuty/ ćwicżąc ſie w ſłużbie Bożey/ modląc ſie nabożnie KarnNap Dv; KochPs 179; SkarŻyw 35; CzechEp 133; NiemObr 78, 90; ReszList 148; LatHar 112, 451; A żeby przez wſzytkie dni żywotá ſwego/ ćwicżyli ſię pilnie w vczynkách dobrych: gdyż ie Bog tákimi vczynił/ żeby ie czynić mogli. WujNT 518, 566, 726; SarnStat 986.

W charakterystycznych połączeniach: ćwiczyć się w cnotach, w modlitwach (3), w nauce (pobożnej) (2), w pobożności (ku pobożnośći) (2), w przykazaniu (rozkazaniu) (3), w słowie bożym, w służbie bożej, w zakonie (boskim pisanym) (2).

Szeregi: »ćwiczyć i obierać się« (1): ćwicż y obieray ſię w modlitwách/ pośćiech LatHar 112.

»parać, (a) ćwiczyć się« (3): á iżbychmy nie mieli żadney nádzyeie/ iáko mieli oni Farizeuſzowie [...] ktorzy ſie tylko paráli á ćwicżyli w piſánym zakonie RejPos 179, 178v, 199.

»ćwiczyć się i pomnażać« (1): Wiárę/ nádzieię/ y miłość przypomina/ w ktorych cnotách [...] wierni ſię ćwicżyć y pomnażáć/ [...] máią. NiemObr 78.

»ćwiczyć się i starać się« (1): Trzecie/ iż ſie káżdemu przyſtoi ćwicżyć y ſtáráć ſie o ſpráwy zbáwienia ſwego/ więcey niżli o pożytki [...] ſwiátá tego RejPos 24v.

»ćwiczyć się, (a) uczyć (starać)« [szyk 2 : 1] (3): Tu rozumiey iżći ſie ten muſiał pilnie ćwicżyć/ vcżyć/ ſtáráć/ áby ná wſzem chodził wedle woley Páńſkiey RejPos 179v, 224v, 294v.

»ćwiczyć się i wprawować« (1): Bo Mniſki żywot y Klaſztory dobrze ſpráwowáne/ nic nie ſą inſzego/ iedno ſzkoły/ w ktorych ſie ku doſkonáłości Chrześćiáńſkiey ludźie ćwicżą y wpráwuią. WujJud 144v.

»(za)bawi(a)ć a (i) ćwiczyć się« [szyk 2 : 1] (3): BibRadz I *2v; iż mu [krześcijańskiemu człowiekowi] ſie ni w cżym inſzym więcey nie przyſtoi ćwicżyć á zábawiáć/ [...] iedno w tym co ieſt wola Bogá Oycá náſzego. RejPos 38, 63.

»nie zwyczaić się ani się ćwiczyć« (1): Przeto ci ſámi pozbawiáią śie oney wielkiey mocy/ [...] ktorzy śie do tego niezwycżáią áni śie w tym cwicżą/ iżby śie nabożnie y pilnie modlili. KuczbKat 355.

W przen (1):
Zwrot: »w szkole się ćwiczyć« (1): [św. Antoni] gorącym ſercem Bogá miłuiąc/ nieprzeſtánną modlitwę cżynił. Gdy ſię w tákiey ſzkole młodzieniec święty ćwicżył: oburzył ná ſię ſrogośc nieprzyiaćioł duſznych SkarŻyw 56.
Przen (4):
a) Walczyć, potykać się w boju [z kim] (3): BielSat B3; Bo Tátarom Przekopſkim/ y Kazańſkim ſą przylegli/ z ktorymi ſie muſzą vſtáwicznie ćwiczyć. StryjKron 395; Prziydzie ſie znowu ćwicżyć z náſzymi Kozaki: Bo nie zrowna ćwicżenie tu Włoſkie z Polaki. BielRozm 12 [idem BielSat ].
b) Męczyć się, trapić się, derpieć niedostatek (1): Nuż więc ſtároſtowie owi Y tenći czáſem vłowi Bo choćia dzierży árendą Wżdy iednák oſtrzyſſki będą A choć ná liczbie przeſtánie Przed ſie dłużen nie zoſtánie Bo łácniey ſie wżdy wyliczyć Niż ſie ná ſwey troſſe czwiczyc RejRozpr C4.

Synonimy: chować się, kochać się, mieszkać, obierać się, poznawać, uczyć się; a. gotować się, parać się; c. bawić się, obierać się, parać się, pomnażać, starać się, uczyć się, wprawować się, zabawiać się, zabawić się, zwyczajać się.

Formacje pochodne: poćwiczyć się, przećwiczyć się, wćwiczyć się, wyćwiczyć się; poćwiczać się.

Cf ĆWICZĄCY SIĘ, ĆWICZENIE SIĘ

KN