[zaloguj się]
[pdf]

PRZEDARCIE (2) sb n

Pierwsze e oraz a jasne, końcowe e pochylone.

Fleksja

N sg przedarcié (2); -é (1), -(e) (1).

Sł stp, Cn brak, Linde bez cytatu.

Rozdarcie, wydarcie, ubytek materiału; scissura PolAnt, Vulg (2): MurzNT Matth 9/16; A żaden nie wpráwuie płátá grubego ſukná w wiotchą ſzátę. Abowiem ono záłatánie obrywa nieco od ſzáty/ y sſtawa ſię gorſze przedárćie. WujNT Matth 9/16.

Synonimy: rozdarcie, rozerwanie.

Cf PRZEDRZEĆ

LWil