| « Poprzednie hasło: PRZEGADZAĆ SIĘ | Następne hasło: 1. PRZEGANIAĆ » |
PRZEGALAĆ (3) vb impf
e jasne; w formach osobowych pierwsze a pochylone.
Fleksja
| indicativus | |
|---|---|
| praes | |
| sg | |
| 1 | przegålåm |
| imperativus | |
|---|---|
| pl | |
| 2 | przegålåjcie |
praes 1 sg przegålåm (3). ◊ [imp 2 pl przegålåjcie.]
Sł stp, Cn brak, Linde XVI w.
Golić włosy nie na całej powierzchni; interradere, retondere Mącz (3): Retondeo idem quod simplex [sc. tondeo] vel Przegalam/ przeſtrzigam. Mącz 458b, 345c.
[przegalać co komu: nie chćieyćieſz przy pogrzebie drápáć ná ſobie ćiáłá wáſzego/ áni ſobie ćiemieniá przegalayćie [neque ponetis calvitium inter oculos vestros] BibRadz Deut 14/1 (Linde).]
przegalać gdzie (1): Praerado, Ná przodku przegalam/ przeskrobuyę/ przecieram. Mącz 345c.
Synonimy: postrzygać, strzyc.
Formacje współrdzenne cf 1.GOLIĆ.
MP