Słownik polszczyzny XVI wieku

« Poprzednie hasło: PRZEJĘT

Następne hasło: PRZEJMA »

PRZEJĘTY (3) part praet pass pf

e jasne.

Fleksja

sg
m	N	przejęty, przejęt
	A	przejęty

pl
N	subst	przejęt(e)

sg m N przejęty (1), (praed) przejęt (1). ◊ A przejęty (1). ◊ [pl N subst przejęt(e).]

Sł stp, Cn brak, Linde XVII – XVIII w.

Znaczenia

1. O Komunii św.: przyjęty i przetrzymany (1)
2. Schwytany po poszukiwaniu lub pościgu, zatrzymany, przechwycony (1)
3. Ogarnięty oddziaływaniem fizycznym (1)
- a. Przyciśnięty, przytłoczony; może przen: odczuwający dolegliwość psychiczną (1)
- b. [Nasączony]

1. O Komunii św.: przyjęty i przetrzymany [w czym] (1): Naydźieſz tákie złe ludźie/ co Sákráment święty/ Zydom y cżárownicom/ w vśćiech ſwych przeięty/ Przedáią bezbożnicy ćiáło y krew Páńſką: Vięći do pieniędzy chćiwośćią ſzátáńſką. KlonWor 29.

2. Schwytany po poszukiwaniu lub pościgu, zatrzymany, przechwycony (1): Interceptus – Przeięti, zatrzimani. Calep 550a.

3. Ogarnięty oddziaływaniem fizycznym [czym] (1):

a. Przyciśnięty, przytłoczony; może przen: odczuwający dolegliwość psychiczną (1): Opprimi onere, Przeyęt/ vćiśnionym być burdámi [= ciężarami]. Mącz 264a.

b. [Nasączony: Z tych tedy ciał [...] mumią biorą, ponieważ onymi maściami wonnymi tak są przejęte, że właśnie jako smoła się spiekły i lsknią się RadzPodróż 175.]

Synonimy: 2. przechwycony, zatrzymany.

Cf PRZEJĄĆ