[zaloguj się]
[pdf]

PRZEKINĄĆ SIĘ (3) vb pf

e jasne.

Fleksja
praet
sg pl
3 m przekinął się m pers przekinęli się
f przekinęła się m an
plusq
sg
3 m był się przekinął

fut 3 sg przekinie się (1). ◊ praet 3 sg [m przekinął się]. f przekinęła się (1). ◊ 3 pl m pers przekinęli się (1). ◊ [plusq 3 sg m był się przekinął.]

Sł stp, Cn brak, Linde także XVIII w.

1. Przejść na stronę wroga [do kogo, do czego] (2): Zmodz ſie do litwy przekinęłá. StryjKron 390 marg; [Książęta Śląskie] zápomniawſzy ſwoiey przeſławney Fámiliey Krolewſkiey/ zápomniawſzy też wolnośći/ ktorey do onego czáſſu przy Kroleſtwie Polſkim vżywáli/ gruntownie ſię przekinęli do Iána Krolá Czeſkiego StryjKron 407; [Tenże Miſtrz zebrawſzy bárzo wielkie woysko z Stumandem Stároſtą przed tym wielkim Litewskim ktory ſię był niedawno do Krzyżakow przekinął y ochrzćił/ do zamku Garty lećie przyſli StryjKron 302 (Linde), 664 marg; BielKron 1597 508 (Linde s.v. przekinąć)].

[przekinąć się od kogo: y dla zdrády tych wyzſzey pomienionych Kniáziow/ ktorzy z Xiążąt Litewſkich idąc od niego ſię do Moſkwy przekinęli/ [Aleksander] zebrawſzy woyſká Litewſkie/ [...] StryjKron 679.]

2. Przemienić się [w co] (1): Któraż niebieſka moc [...] Y poſtáć lotnych ptaków/ tu ná mię wprowádźi? Lub w ćichą gołębicę álbo w lámentliwą Iáſkółkę ſie przekinie/ w chwilę nieſczęśliwą GosłCast 52.

Synonimy: 1. prześć; 2. przemienić się, zmienić się.

Formacje współrdzenne cf 1. KINĄĆ.

JR