[zaloguj się]
[pdf]

PRZEKLINAJĄCY (4) part praes act

przeklinający (3), przeklinając (1).

e oraz a jasne.

Fleksja
sg
mNprzeklinający fN
Aprzeklinając A
I Iprzeklinającą

sg m N przeklinający (2). ◊ A przeklinając (1). ◊ f I przeklinającą (1).

Sł stp notuje, Cn brak, Linde w objaśnieniu s.v. przeklinacz.

Złorzeczący, pomstujący (4):

przeklinając kogo (1): Tu ſłyſzymy Apoſtołá ſwiętego ſrodze ſie fráſuiąc á dziwnie przeklináiąc tákiego káżdego kthoby co ſmiał przycżyniać álbo vymowáć álbo iákiemi ſłowy ſtrofowáć opácżnemi thy ſwięte táiemnice iego RejAp 196.

Szereg: »złorzeczący albo przeklinający« (1): maryą gnyewlywą nykth nyeuydzyal ſlorzeczączą albo przeklynayączą nykth nyeſlyſſal PatKaz III 149v.
α. W funkcji rzeczownika (2): Bovinator, id est, Conviciator, Bluźnierś Przeklináyący. Mącz 26b; Maledicus, Złorzecznik/ Przeklináyący. Mącz 87d.

Synonimy: sromocący, urągający, złorzeczący; α. przeklinacz.

Cf PRZEKLINAĆ

MN